مبانی ﮔﻨﺪﺯﺩﺍﻳﻲ

وجود میکروب‌های بیماری‌زا در محیط زندگی ، قدرت و تکثیر و انتقال آنها از فرد بیمار یا سطح آلوده به شخص سالم و توانایی آلوده نمودن سایر سطوح ، جامعه بهداشتی را برآن داشت تا با این دشمنان نامرئی انسان مقابله نمایند و درصدد کشف راه‌های مبارزه برآیند. ازجمله مهم­ترین اقدامات و راه‌حل‌ها در این خصوص گندزدایی می‌باشد که شامل استفاده از روش‌های فیزیکی یا شیمیایی به منظور کم کردن بار میکروبی در محیط یا ابزار بی‌جان می‌باشد. استفاده از گندزداها برای تأمین سلامتی بسیار ضروری است و از عوامل مهم پیشگیری از بیماری‌ها بخصوص، بیماری‌های مسری می‌باشد. همچنین ضدعفونی افراد به ویژه ضدعفونی دست‌ها از دیگر اقدامات مهم جهت کنترل بیماری­ها می‌باشد.

ﺗﻌﺎﺭﻳﻒ ﻭ ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺕ عفونت‌زدایی

ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺑﺤﺚ عفونت‌زدایی ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ ﻭ ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺑـﻪ ﺫﻛـﺮ ﺑﺮﺧـﻲ ﺍﺯ ﺍﺻـﻄﻼﺣﺎﺕ ﺭﺍﻳـﺞ ﺩﺭ ﺍﻳـﻦ ﺯﻣﻴﻨـﻪ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻳﻢ ﺗﺎ ﺿﻤﻦ ﺩﺭﻙ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﻭ به‌کارگیری روش‌ها ﺍﺯ ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺕ، برداشت‌های ﻧﺎﻫﻤﮕﻮﻥ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ.

ﭘﺎﻙ ﻛﺮﺩﻥ: (Cleaning) ﻳﻌﻨﻲ ﺯﺩﻭﺩﻥ آلودگی­های مانند خون و ترشحات بدنی ﻳﺎ ﻣﻮﺍﺩ ﻗﺎﺑﻞ ﺭﻭﻳﺖ ﺑﺎ ﺁﺏ.

سترون‌سازی یا استریلیزاسیون: (Sterilization) ﻳﻌﻨﻲ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ روش‌های ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ (مثل اتوکلاو و…) ﻳﺎ ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ (مواد گندزدا) ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺑـــﺮﺩﻥ ﻭ ﺗﺨﺮﻳـﺐ ﻛﻠﻴـﻪ ﺍﺷﻜﺎﻝ میکروبی ازجمله ﺍﺳﭙﻮﺭﻫﺎ.

ﻣﺎﺩﻩ ﮔﻨﺪﺯﺩﺍ (Disinfectant) ماده‌ای ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﻢ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﺎﺭ ﻣﻴﻜﺮﻭﺑﻲ ﺍﺯ ﺭﻭﻱ ﺳـﻄﻮﺡ بی­جان ﺑﻜﺎﺭ ﺑـﺮﺩﻩ می‌شود.

آنتی‌سپتیک (Antiseptic ) ماده‌ای ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﺯﺩﺍﺭﻧﺪﻩ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ میکروب‌ها ﺍﺯ ﺭﻭﻱ سطوح جاندار و ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

ﺩﺗﺮﺟﻨﺖ (Detergent) ماده‌ای ﺍﺳﺖ که ﺁﻟﻮﺩﮔﻲ­ها را پاک می‌کند و به عبارتی یک شوینده است.

جرمی­ساید (Germicide): میکروب­ کُش،      ﺑﺎﻛﺘﺮی­ساید (Bactericide): باکتری­ کُش،

ﻭﻳﺮﻳــﺴاید (Viricide): ویروس­ کُش،           ﻓﻮﻧﮋی­ساید (Fungicide): قارچ­ کُش،

ﺍﺳﭙﻮﺭساید (Sporicide): اسپورکُش

ﺍﺻﻄﻼﺡ ﺩﺋﻮﺩﻭﺭﺍﻧﺖ (Deodorant) ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻮﺍﺩ خنثی‌کننده ﺑﻮﻫـﺎﻱ ﺑـﺪ ﻭ Bleach ﺑـﺮﺍﻱ ﻣـﻮﺍﺩ رنگ‌بر ﺑﻜـﺎﺭ ﺑـﺮﺩﻩ می‌شوند.

روش‌های عفونت‌زدایی

ﺍﻧﻮﺍﻉ روش‌های متداول عفونت‌زدایی، ﺍﻋﻢ ﺍﺯ روش‌های استریل سازی ﻳﺎ ﮔﻨﺪﺯﺩﺍﻳﻲ ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ ﺍﺯ:

• ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺧﺸﻚ (ﻓﻮﺭ )
• ﺣﺮﺍﺭﺕ ﻣﺮﻃﻮﺏ (ﺍﺗﻮﻛﻼﻭ)
• ﻣﻮﺍﺩ ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ استریل­ﻛﻨﻨﺪﻩ
• ﻣﻮﺍﺩ ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﮔﻨﺪﺯﺩﺍ

روش‌های استریل ﺳﺎﺯﻱ

ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺧﺸﻚ ﻳﺎ ﻓﻮﺭ

ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻓﻮﺭ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﻳﻚ ﺍﺟﺎﻕ ﻭ ﻳﻚ ﺍﺗﺎﻗﻚ ﻋﺎﻳﻖ ﻛﺎﺭﻱ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺑﺮﻕ ﮔﺮﻡ می‌شود. ﺩﺭ ﺍﻳـﻦ ﺩﺳـﺘﮕﺎﻩ ﺩﺭ 160 ﺩﺭﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﻲ ﮔﺮﺍﺩ ﺩﺭ ﻣﺪﺕ ۲ ﺳﺎﻋﺖ، ۱۷۱ ﺩﺭﺟﻪ سانتی‌گراد ﺩﺭ ﻣﺪﺕ ۱ ﺳﺎﻋﺖ ﻭﺳﺎﻳﻞ ﺍﺳﺘﺮﻳﻞ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. ﺑﺎ ﻓﻮﺭ ﻣﻲﺗﻮﺍن ﺭﻭﻏﻦﻫﺎ، ﭘﻮﺩﺭﻫﺎ، ﺳﻮﺯﻥﻫﺎ، ﺗﻴﻎ، ﻗﻴﭽﻲ، ﻧﻮﻙ ﺍﻟﻜﺘﺮﻭﻛﻮﺗﺮ، ﺩﺭﻳﻞﻫﺎ، ﻓﺮﺯﻫـﺎ، ﻣﺘـﻪ ﻫﺎ، ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎﻱ شیشه‌ای ﻭ آیینه‌ها ﺭﺍ استریل کرد.

ﺣﺮﺍﺭﺕ ﻣﺮﻃﻮﺏ (ﺍﺗﻮﻛﻼﻭ )

ﺣﺮﺍﺭﺕ ﻣﺮﻃﻮﺏ ﻫﻨﻮﺯ، ﻣﻮﺛﺮﺗﺮﻳﻦ، متداول‌ترین، قابل‌اعتمادترین ﻭ کم‌هزینه‌ترین ﺭﻭﺵ ﺑـﺮﺍﻱ استریل‌سازی ﺍﺳـﺖ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ، ﺩﻣﺎ ۱۲۱ ﺗﺎ 134 ﺩﺭﺟﻪ سانتی‌گراد ﺍﺳﺖ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻧـﻮﻉ ﺩﺳـﺘﮕﺎﻩ ۴ ﺗـﺎ 30 ﺩﻗﻴﻘـﻪ ﻣﺘﻔـﺎﻭﺕ لحاظ می­شود. ﺍﺗﻮﻛﻼﻭ ﺑﺮﺍﻱ استریل ﻛﺮﺩﻥ ﻟﻮﺍﺯﻡ ﺟﺮﺍﺣﻲ ﻓﻠﺰﻱ، شیشه‌ها، ﻣﺎﻳﻌﺎﺕ ﻭ ﺑﻌﻀﻲ ﻣﻮﺍﺩ ﭘﻼﺳﺘﻴﻜﻲ ﺑﻜﺎﺭ می‌رود.

ﻣﻮﺍﺩ ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ استریل­ کننده

ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺩ ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﺭﺍ ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﺍﻓﺰﻭﺩﻥ ﻏﻠﻈﺖ ﻭ ﻳﺎ ﺍﻓﺰﻭﺩﻥ مدت‌زمان، ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ استریل­سازی ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﮔﺮﻓـﺖ. ﻣـﺜﻼ ﻣﺤﻠﻮﻝ ﮔﻠﻮﺗﺎﺭﺍﻟﺪﺋﻴﺪ ۲% از 5 ﺗﺎ 20 ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﮔﻨﺪﺯﺩﺍﻳﻲ ﻭﺳﺎﻳﻞ ﺑﻜﺎﺭ ﻣﻲﺭﻭﺩ ﻭﻟﻲ ﻭﻗﺘﻲ برای مدت زمان بیشتری استفاده شود، ﺩﺭ ﺣـﺪ ﺍﺳﺘﺮﻳﻞ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﻋﻤﻞ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ. ﻫﻴﺪﺭﻭﮊﻥ ﭘﺮﺍﻛﺴﺎﻳﺪ 5/7% ، ﻏﻠﻈﺖﻫﺎﻱ ﺑﺎﻻﻱ ﻫﻴﭙﻮﻛﻠﺮﻳﺖ ﺳﺪﻳﻢ، ﭘﺮﺍﺳﺘﻴﻚ ﺍﺳﻴﺪ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﻣـﻮﺍﺩ ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﺍﺳﺘﺮﻳﻞ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﻫﺴﺘﻨﺪ.

ﻣﻮﺍﺩ ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﮔﻨﺪﺯﺩﺍ

ویژگی‌های ﻻﺯﻡ ﺑﺮﺍﻱ ﻳﻚ ﻣﺎﺩﻩ ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﮔﻨﺪﺯﺩﺍﻱ ﻣﻨﺎﺳﺐ

• ﮔﺴﺘﺮﻩ ﺍﺛﺮ ﻭﺳﻴﻊ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و انواع میکروب‌ها را از بین ببرد.
• قابل‌حل در آب ﺑﺎﺷﺪ .
• ﺑﺮﺍﻱ ﭘﻮﺳﺖ، ﭼﺸﻢ ﻭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺗﻨﻔﺲ، ﻣﺤﺮّﻙ ﻧﺒﺎﺷﺪ.
• ﺑﺎﻋﺚ ﺧﻮﺭﺩﮔﻲ ﻓﻠﺰﺍﺕ ﻧﺸﻮﺩ.
• ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺍﺛﺮ ﻛﻨﺪ.
• ﻓﺎﻗﺪ ﺑﻮﻱ ﺯﻧﻨﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ.
• ﺭﻭﺵ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺁﻥ ﺁﺳﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ.
• ماندگاری اثر داشته باشد و پس مصرف آن سطح همچنان ضدعفونی شده باقی بماند.
• خاصیت پاک­کنندگی داشته باشد.
• پایداری داشته ﺑﺎﺷﺪ (بتوان از آن برای مدت طولانی استفاده کرد)
• ﺳﻤﻲ ﻧﺒﺎﺷﺪ .
• مقرون به صرفه باشد.
• ﺧﺎﺻﻴﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻮﺍﺩ ﺁﻟﻲ ﻣﺜﻞ ﺧﻮﻥ، ﺧﻠﻂ، ﺍﺩﺭﺍﺭ ﻭ ﻣﺪﻓﻮﻉ ﺣﻔﻆ ﻛﻨﺪ.

ﺳﻄﻮﺡ ﮔﻨﺪﺯﺩﺍﻳﻲ

ﻣﻮﺍﺩ ﮔﻨﺪﺯﺩﺍ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺳﻄﺢ ﮔﻨﺪﺯﺩﺍﻳﻲ ﺑﻪ ۳ ﺩﺳﺘﻪ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ:

گندزدا ﺳﻄﺢ ﺑﺎﻻ  (H.L.D)                            High Level Disinfectant

گندزدا سطح متوسط       Intermediate Level Disinfectant      (I.L.D)

گندزدا ﺳﻄﺢ ﭘﺎﻳﻴﻦ        Low Level Disinfectant                   (L.L.D)

ﻣﻮﺍﺩ ﮔﻨﺪﺯﺩﺍﻱ ﺳﻄﺢ ﺑﺎﻻ (H.L.D) ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺗﻤﺎﻡ میکروب‌ها و اکثر ﺍﺳـﭙﻮﺭﻫﺎ ﻣـﻲﺷـﻮﻧﺪ. ﻣـﻮﺍﺩ ﮔﻨﺪﺯﺩﺍﻱ متوسط (I.L.D) ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﻫﻤﻪ میکروب‌ها ازجمله ﻣﺎﻳﻜﻮﺑﺎﻛﺘﺮﻳﻮﻡ ﺗﻮﺑﺮﻛﻮﻟﻮﺯﻳﺲ (عامل بیماری سِل) ﻣـﻲﺷـﻮﻧﺪ ﻭ ﻣﻮﺍﺩ ﮔﻨﺪﺯﺩﺍﻱ ﺳﻄﺢ ﭘﺎﻳﻴﻦ (L.L.D) ﺑﺎﻋﺚ ﺣﺬﻑ ﺧﻴﻠﻲ ﺍﺯ ﺑﺎﻛﺘﺮﻱﻫﺎﻱ، ﻗﺎﺭﭺﻫﺎ ﻭ ﻭﻳﺮﻭﺱﻫﺎ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ.

پایه­ های شیمیایی پرکاربرد در بخش گندزداها

 ﭘﺮﺍﻛﺴﻴﺪ ﻫﻴﺪﺭﻭﮊﻥ

ﺩﺭ ﺭﻗﺖﻫﺎﻱ ۱ ﺗﺎ ۲ ﺩﺭﺻﺪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﺩﺍﺭﺩ، ۶ ﺩﺭﺻﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ گندزدا ﺳﻄﺢ ﺑـﺎﻻ ﻭ 5/7% ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ استریلﻛﻨﻨﺪﻩ ﺑﻜﺎﺭ ﻣﻲﺭﻭﺩ. ﻣﺜﺎﻝﻫﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﺑﺮﺩﻫﺎﻱ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﺩﻩ ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ ﺍﺯ: گندزدایی ﺁﻧﺪﻭﺳﻜﻮﭖﻫﺎ ﻭ ﻋﺪﺳﻲﻫـﺎﻱ ﺗﻤﺎﺳـﻲ (ﺑـﺎ ﻣﺤﻠـﻮﻝ ۶%) ﻭ استریل­ﺳـﺎﺯﻱ ﻭﺳـﺎﻳﻞ ﻏﻴﺮﻓﻠﺰﻱ (ﺑﺎ ﻣﺤﻠﻮﻝ 5/7%). ﻫﻴﺪﺭﻭﮊﻥ ﭘﺮﺍﻛﺴﺎﻳﺪ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﻓﻠﺰﺍﺕ ﺁﻟﻮﻣﻴﻨﻴﻮﻡ، ﻣﺲ، ﺑـﺮﻧﺞ ﻭ ﺭﻭﻱ ﺍﺛـﺮ ﺧﻮﺭﻧـﺪﮔﻲ ﺩﺍﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷـﺪ. ﭘـﺲ ﺍﺯ استریل­سازی ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﺩﻩ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﻭﺳﺎﻳﻞ ﺭﺍ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺑﺎ ﺁﺏ ﺍﺳﺘﺮﻳﻞ ﺷﺴﺘﺸﻮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺳﭙﺲ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻴﻢ.

ﭘﺮﺍﺳﺘﻴﻚ ﺍﺳﻴﺪ

ﺍﻳﻦ ﻣﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﻏﻠﻈﺖﻫﺎﻱ ﭘﺎﻳﻴﻦ (50 (PPM ﺩﺭ ﻟﻨﮋﺭﻱﻫﺎ (رختشوخانه­ها) ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ماده ضدعفونی­کننده ﻭ ﺩﺭ ﻏﻠﻈﺖﻫﺎﻱ ۱% ﺣﺘﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﻚ ﻣـﺎﺩﻩ استریلﻛﻨﻨﺪﻩ ﺑﻜﺎﺭ ﻣﻲﺭﻭﺩ. ﺑﺮﺍﻱ ﻭﺳﺎﻳﻞ ﺣﺴﺎﺱ ﺑﻪ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﻣﻔﻴﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻭﺳﺎﻳﻞ ﻓﻠﺰﻱ ﺍﺛﺮ ﺧﻮﺭﻧﺪﮔﻲ ﺩﺍﺭﺩ. البته امروزه با استفاده از عوامل ضدخورندگی در ترکیب محلول­ها این مشکل برطرف شده است.

ﮔﻠﻮﺗﺎﺭﺍﻟﺪﺋﻴﺪ

ﮔﻠﻮﺗﺎﺭﺍﻟﺪﺋﻴﺪ، ﻣﺤﻠﻮﻟﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻇﺮﻑ 5 تا 20 ﺩﻗﻴﻘﻪ ﻭﺳﺎﻳﻞ ﺣـﺴﺎﺱ ﺑـﻪ ﺣـﺮﺍﺭﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣـﺪ ﺑـﺎﻻ (H.L.D) ﮔﻨﺪﺯﺩﺍﻳﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻭ ﻇﺮﻑ 1 ﺗﺎ 10 ﺳﺎﻋﺖ ﺁﻥﻫﺎ ﺭﺍ استریل ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ. ﺭﺍﻳﺞ ﺗﺮﻳﻦ ﻣـﻮﺭﺩ ﺍﺳـﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﮔﻠﻮﺗﺎﺭﺍﻟﺪﺋﻴـﺪ، ﮔﻨﺪﺯﺩﺍﻳﻲ ﺁﻧﺪﻭﺳﻜﻮﭖﻫﺎ، ﺁﺳﭙﻴﺮﺍﺗﻮﺭﻫﺎ، ﻟﻮﺍﺯﻡ ﺑﻴﻬﻮﺷﻲ، ﻟﻮﺍﺯﻡ ﺗﻨﻔﺴﻲ ﻭ ﺟﺮﺍﺣﻲ ﺍﺳﺖ. بسته به نوع محصول تولیدی و ترکیبات مورد استفاده در آن محلول گندزدا میتواند ﺗـﺎ 28 ﺭﻭﺯ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ شود.

ﺍﻟﻜﻞ ﻫﺎ

ﺍﻟﻜﻞﻫﺎ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻳﺰﻭﭘﺮﻭﭘﺎﻧﻮﻝ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺗﺎﻧﻮﻝ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺍﻟﻜﻞﻫﺎ، ﻫﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ آنتی‌سپتیک ﺑﻜﺎﺭ ﻣﻲﺭﻭﻧﺪ ﻭ ﻫـﻢ ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮﺍﻥ گندزدای سطح متوسط. ﺍﻟﻜﻞ ﺳﺮﻳﻊ ﻋﻤﻞ ﻣﻲﻛﻨﺪ، ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﻭﺳﺎﻳﻞ ﺭﺍ ﺭﻧﮕﻲ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ ﻭ ﺯﻭﺩ ﺗﺒﺨﻴﺮ می‌شود. ﻣـﻮﺍﺩ ﻻﺳـﺘﻴﻜﻲ ﺭﺍ ﺳـﺨﺖ ﻭ ﭼﺴﺐ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺭﺍ ﺣﻞ ﻣﻲﻛﻨﺪ. ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺧﺎﺻﻴﺖ ﺧﻮﺭﻧﺪﻩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻭﺳﺎﻳﻞ ﻋﺪﺳﻲ ﺩﺍﺭ ﺑﻜﺎﺭ ﺑﺒﺮﻳﻢ.

ﺗﺮﻛﻴﺒﺎﺕ ﺁﻣﻮﻧﻴﻮﻡ ﭼﻬﺎﺭ ﻇﺮﻓﻴﺘﻲ

ﺍﻳﻦ ﺗﺮﻛﻴﺒﺎﺕ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺩﺭ ﺣﺪ سطح پایین L.L.D ﻋﻤﻞ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﺁﻣﺮﻳﻜﺎ ﻣﺼﺮﻑ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺍﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ آنتی‌سپتیک (محلول­های ضدعفونی دست و پوست) ﺍﺯ ﺳﺎﻝ 1976 ﻗﻄﻊ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺍﺩ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﭘﺎﻙ ﻛﺮﺩﻥ ﺳﻄﻮﺡ ﻣﺤﻴﻄﻲ (ﻛﻒ، ﺩﻳﻮﺍﺭ، ﺍﺛﺎﺛﻴـﻪ ﻭ ﻣﺒﻠﻤﺎﻥ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ) ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﻣﻲﺭﻭﻧﺪ.

طریقه مصرف ضدعفونی کننده ها و گندزداها :

• محلول هاي کنسانتره:

ابتدا بایستی نسبت به رقیق سازي محلول کنسانتره اقدام شده و پس از تهیه محلول رقیق شده با غلظت مورد نظر نسبت به استفاده از آن در زمان توصیه شده اقدام گردد.

• محلول هاي آماده مصرف :

مواد آماده مصرف نیازي به رقیق سازي نداشته و فقط زمان لازم توصیه شده توسط شرکت سازنده بایستی رعایت گردد.

ﺳﺎﻟﻢ ﺳﺎﺯﻱ ﻭﺳﺎﻳﻞ ﻭ ﺍﺑﺰﺍﺭ

ﻭﺳﺎﻳﻞ ﻭ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﻭ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺵ ﻭ ﻧﻮﻉ عفونت‌زدایی ﺑﻪ ﺳﻪ ﺩﺳﺘﻪ ﺗﻘﺴﻴﻢ می­شوند:

۱ ـ ﻟﻮﺍﺯﻡ بحرانی ﻳﺎ ﺣﺴﺎﺱ (Critical devices)

ﻟﻮﺍﺯﻣﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻭﺍﺭﺩ مناطق ﺍﺳﺘﺮﻳﻞ ﻳﺎ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻋﺮﻭﻗﻲ ﻣﻲﺷـﻮﻧﺪ ﻣﺜـﻞ: ﺳـﻮﺯﻥﻫـﺎ، ﻛﺎﺗﺘﺮﻫـﺎﻱ ﻋﺮﻭﻗـﻲ، ﻟـﻮﺍﺯﻡ ﺟﺮﺍﺣﻲ، ﻛﺎﺗﺘﺮﻫﺎﻱ ﺍﺩﺭﺍﺭﻱ ﻭ ﻏﻴﺮﻩ.

۲ ـ ﻟﻮﺍﺯﻡ ﻧﻴﻤﻪ بحرانی (Semicritical devices)

ﻟﻮﺍﺯﻣﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻏﺸﺎءﻫﺎﻱ ﻣﺨﺎﻃﻲ یا پوست ناسالم ﺗﻤﺎﺱ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﻣﺜﻞ : انواع ﺁﻧﺪﻭﺳﻜﻮﭖﻫﺎ، تجهیزات تنفسی و هوشبری و…

۳ ـ ﻟﻮﺍﺯﻡ غیر بحرانی (Noncritical devices)

ﻟﻮﺍﺯﻣﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﭘﻮﺳﺖ ﺳﺎﻟﻢ ﺗﻤﺎﺱ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﻣﺜﻞ: ﮔﻮﺷﻲ ﻣﻌﺎﻳﻨـﻪ، ﻛـﺎﻑ ﻓـﺸﺎﺭﺳﻨﺞ ﻭ لبه­های تخت ﻏﻴﺮﻩ.

* ﻟﻮﺍﺯﻡ بحرانی ﺭﺍ ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ استریل ﻛﻨﻴﻢ. ﻟﻮﺍﺯﻡ ﻧﻴﻤﻪ بحرانی ﺭﺍ ﺣﺘـﻲ ﺍﻟﻤﻘـﺪﻭﺭ استریل ﻭ ﺍﮔـﺮ ﻣﻴـﺴﺮ ﻧﺒـﻮﺩ ﺩﺭ ﺣـﺪ گندزدایی سطح بالا H.L.D عفونت‌زدایی ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ، ﻭ ﻟﻮﺍﺯﻡ غیربحرانی ﺭﺍ ﺑﺎ دترجنت ﻳﺎ ﻣﻮﺍﺩ ﮔﻨﺪﺯﺩﺍ ﺩﺭ ﺣﺪ سطح متوسط و پایین ﻋﻔﻮﻧﺖ­ﺯﺩﺍﻳﻲ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﻴﻢ.

عوامل موثر بر کارایی گندزدایی

الف) تعداد و محل استقرار میکروب‌ها

در شرایط یکسان، هر چه تعداد میکروب‌ها بیشتر باشد، زمان تماس بیشتری لازم است تا ماده گندزدا آنها را از بین ببرد. همچنین مطالعات نشان داده که میکروب‌ها در وضعیتی که متراکم و خوشه­ای (در بیوفیلم­ها) هستند نسبت به زمانی که بصورت سلول­های منفرد قرار دارند سخت­تر از بین می­روند. سطوحی که دارای درز و شکاف، حفره­ و اتصالات بیشتری هستند نسبت به سطوح صاف بطور دشوارتری ضدعفونی می­شوند که دلیل آن نفوذ سخت­تر مواد گندزدا به داخل سطح­های پیچیده است.

ب) مقاومت ذاتی میکروب‌ها

مقاومت میکروب‌ها در مقابل مواد گندزدا شیمیایی و فرآیندهای استریل بسیار متفاوت است. مقاومت میکروب‌ها از بالاترین سطح به پایین­ترین سطح به شرح زیر است:

پریون (بیشترین مقاومت)> اسپورها > کوکسیدیا > مایکوباکتریوم­ها (باکتری سل) > ویروس­های کوچک > قارچ ها > باکتری­های رویشی (استافیلوکوک) > ویروس­های اندازه متوسط (کمترین مقاومت)

پ) غلظت و قدرت مواد گندزدا

هر چه غلظت ماده گندزدا بیشتر باشد کارایی آن بالاتر و زمان اثر آن کمتر خواهد بود. همچنین قدرت مواد گندزدا وابسته به ماهیت و ترکیب شیمیایی آن می­باشد. برای مثال گلوتارآلدئید دارای قدرت گندزدایی بالاتری نسبت به ترکیبات آمونیوم چهارتایی است.

ت) عوامل شیمیایی و فیزیکی

مانند pH، رطوبت و سختی آب که می توانند کارایی گندزدایی را تحت تاثیر قرار بدهند. با افزایش دما کارایی افزایش می­یابد. هرچند بایستی از افزایش بیش از حد دما جلوگیری کرد چرا که می­تواند باعث تجزیه و غیرفعال شدن ماده گندزدا شود. افزایش pH باعث افزایش کارایی گلوتارآلدئید و ترکیبات آمونیوم چهارتایی شده ولی در خصوص فنل ها، هیپوکلریت­ها باعث کاهش کارایی می­شود. سختی آب (سختی آب یعنی وجود یونهای کلسیم و منیزیوم در آب) میزان از بین بردن میکروب‌ها توسط مواد گندزدا را کاهش می­دهد.

ث) مواد آلی و غیر آلی

سِرُم، خون، چرک، مواد مدفوعی، بزاق و ترشحات مخاطی از طریق واکنش شیمیایی با مواد گندزدا (غیر فعال شدن گندزداها) و یا با ایجاد آلودگی و مانع شدن از تماس مواد گندزدا با سطح، کارایی مواد گندزدا را کاهش می دهند.

آندوسکوپ و انواع آن

دستگاه آندوسکوپ که براي ديدن حفره‌ها و يا ارگان‌هاي داخلي بدن استفاده مي‌شود، مرکب از دو کلمه «اندو» به‌ معناي «داخل» و «اسکوپ» به ‌معني «وسيله ديدن» است. قسمت اسکوپ آن اغلب از طريق سوراخ‌هاي طبيعي بدن مانند دهان در برونکوسکوپي، رکتوم در سيگموييدوسکوپي و يا واژن در سيستوسکوپي، وارد بدن مي‌شود.

آندوسکوپ‌هاي دستگاه گوارش، در هر دو طيف تشخيصي و درماني در ميان دستگاه‌هاي پزشکي قرار دارند و استفاده از آنها، درجه بالايي از مهارت و تجربه را مي‌طلبد. در واقع آندوسکوپ‌ها مجموعه‌اي از ويدئوها و کامپيوترهاي مدرن و تکنولوژي‌ پيشرفته مهندسي مواد هستند و از آنها در مواقع لزوم، براي گرفتن نمونه پاتولوژي از بعضي اعضا مانند کولون و برونش‌هاي ريه نيز استفاده مي‌شود.

انواع گوناگون اين دستگاه‌ ها که به‌ منظور بررسي بيشتر دستگاه گوارش استفاده مي‌شود، شامل ازوفاگوگاسترودئودنوسکوپ (گاستروسکوپ)، انتروسکوپ،

دئودنوسکوپ، کلدوکوسکوپ، اکوآندوسکوپ، کولونوسکوپ و سيگموئيدوسکوپ است.

به طور کلی دو دسته آندوسکوپ وجود دارد:

آندوسکوپ های نرم یا انعطاف‌پذیر

اکثرا برای مقاصد تشخیصی از این نوع آندوسکوپ ها استفاده می شود. این آندوسکوپ ها که لوله های باریکتری نسبت به انواع سخت دارند ، به میزان بیشتری در اعضای بدن وارد می شوند ، طول بیشتری دارند و با توجه به انعطاف‌پذیری و قطر کمتر ، آسیب کمتری به اعضا وارد می کنند و به طور کلی پزشک و بیمار هر دو راحتترند. متداول ترین آن ها گاستروسکوپ می باشد.

آندوسکوپ‌هاي قابل انعطاف یا نرم، از سه قسمت تشکيل شده‌اند: قسمت کنترل‌ کننده، لوله ورودي (که داخل بدن قرار مي‌گيرد) و قسمت مرتبط‌‌ کننده. ويژگي‌هاي منحصر به‌ فرد هر کدام از آندوسکوپ‌ها، مطابق استفاده‌اي که از آن مي‌شود تعديل شده ‌است.

با وجود آنکه اغلب طراحي يکساني براي آندوسکوپ‌ها وجود دارد اما کارخانه‌هاي سازنده، انواع گوناگوني از آن را در گروه‌هاي معيني توليد مي‌کنند. اين تنوع و گوناگوني اغلب در طول، قطر و ميزان انعطاف‌پذيري لوله ورودي است. قسمت کنترل نيز مي‌تواند در موارد گوناگون مانند اينکه کدام قسمت روده را مي‌خواهد بررسي کند و يا اينکه براي ديدن دئودنوم (قسمت ابتدایی روده بعد از معده)، قسمت بالا برنده دارد يا خير، متفاوت باشد. اين خصوصيات، مواردي مانند طول دستگاه را که مي‌تواند وارد لوله گوارش شود و انواع و اندازه لوازم جانبي را که همراه آندوسکوپ استفاده مي‌شوند، تحت تاثير قرار مي‌دهد.

قسمت کنترل

اين قسمت، در دست چپ پزشک قرار مي‌گيرد و از دو دسته چرخنده که روي هم قرار گرفته‌ اند و سر آندوسکوپ را به بالا/ پايين و يا چپ/ راست هدايت مي‌کنند، تشکيل شده است.

همچنين دو دريچه جهت ساکشن آب/هوا نيز در قسمت جلو و بالاي سر آندوسکوپ قرار دارد. سوئيچ‌هاي کنترل از راه دور براي تغيير يا گرفتن فيلم‌هاي ويدئويي يا عکس نيز در اين قسمت، تعبيه شده‌اند. قسمت ورودي کانال دستگاه در قسمت جلو و پايين قرار دارد. دستگاه‌هاي فيبر اپتيک که براي ديدن چشمي هستند، در جلوي قسمت کنترل کننده براي مشاهده مستقيم قرار گرفته‌اند.

قسمت ورودي

اين جزء دستگاه، به قسمت کنترل متصل شده ‌است و در بدن بيمار، جا مي‌گيرد. طول، قطر و درجه انعطاف‌ پذيري لوله آن، در ميان مدل‌هاي گوناگون، متفاوت است. لوله ورودي از يک يا دو کانال، يک يا دو دسته نوري، دو کانال مربوط به آب و هوا، يک دسته راهنماي تصوير، قسمت ورودي سيم هدايت کننده و سيم‌هاي زاويه‌ دار تشکيل شده‌ است. اين سيم‌ ها، قسمت خم‌ شونده لوله ورودي را انحنا مي‌دهند.

سر آندوسکوپ شامل (1) دهانه يا دهانه‌ هايي جهت تعبيه لوله مکنده و ساير وسايل کمکي، (2) يک منفذ ورودي ـ خروجي هوا / آب، به‌ منظور پاک‌ کردن لنزي که در سر لوله ورودي قرار دارد و کمک به وارد کردن هوا، (3) سيستم روشنايي هدايتي و (4) مجموعه‌ اي که حاوي لنز مي‌باشد، تشکيل شده‌است.

قسمت مرتبط‌‌ کننده

اين بخش حاوي يک چراغ هدايت‌ کننده، لوله هوا و اجزاي الکتريکي متناسب با منبع توليد نور و يا پردازشگر است. همچنين در موقعيت جانبي آن، محلي جهت تعبيه مخزن آب، لوله مکش، گاز دي‌اکسيد کربن، تهويه لوله ورودي و يک پايه S شکل که براي ايمني بيشتر، آندوسکوپ را در بر مي‌گيرد و خطر شوک الکتريکي وارد شده به پزشک را کاهش مي‌دهد، قرار دارد.

اندوسکوپ های سخت یا ریجید

معمولا ضخیمتر از آندوسکوپ های نرم هستند و کمتر مورد استفاده قرار می گیرند اما به هر حال گاهی مزایایی دارند که در آندوسکوپ های نرم وجود ندارد. مثلا نمونه برداری و اقدامات درمانی با اندوسکوپ های سخت معمولا راحتتر انجام می شود. یکی از موارد کاربرد آن در لاپاروسکوپی است.

انواع روش های آندوسکوپی

امروزه آندوسکوپ های مختلفی طراحی شده اند که هر یک از آنها برای بررسی و مشاهده قسمت خاصی از بدن به کار می روند.

برونکوسکوپ: آندوسکوپ هایی که از دهان وارد می شوند و به نای می رسند تا مجاری هوایی را بررسی کنند.

نازوفارینگوسکوپ: آندوسکوپ هایی که می توانند از راه بینی وارد شوند ، به داخل سینوس ها بروند و بخش های مختلف سینوس ها را بررسی کنند.

سیستوسکوپ: آندوسکوپ هایی که از راه مجرای ادرار وارد می شوند و مثانه را مورد بررسی قرار می دهند.

کولونوسکوپ: آندوسکوپ هایی که از مقعد وارد می شوند و بخش های مختلف روده بزرگ را قابل مشاهده می کنند.

رکتوسکوپ: انواع کوتاه‌ تر کولونوسکوپ که فقط بخش انتهایی روده بزرگ که رکتوم نام دارد را بررسی می کنند.

آرتروسکوپ: آندوسکوپ هایی که داخل مفاصل را مورد مشاهده قرار می دهد. در این موارد آندوسکوپ را از طریق پوست به داخل مفصل می رسانند تا بتوانند فضای داخل مفصل را ببینند.

هیستروسکوپ: اندوسکوپ هایی هم برای مشاهده داخل رحم و حتی داخل فضای شکم هم وجود دارد.

اپیدوروسکوپی: آندوسکوپی اطراف نخاع که در این روش با استفاده از یک دستگاه اندوسکوپی مخصوص از طریق یک سوزن باریک وارد فضای داخل ستون فقرات کمری شده سپس با مشاهده مستقیم رشته های عصبی ، دیسک بین مهره ای و بافت های اطراف اعصاب ، آسیب های احتمالی تشخیص داده شده و روش های درمانی در هر مورد و با استفاده از اندوسکوپی انجام می شود.

روش های ضدعفونی دستگاه های آندوسکوپی

اگر چه آندوسکوپی روش تشخیصی بسیار مفید و موثری است که عوارض و عواقب قابل توجهی ندارد، اما عفونت از مهمترین عوارض آنها محسوب می شود که می تواند از بیمار به بیمار توسط دستگاه اندوسکوپی و ضمائم آن مثلاً ابزار بیوپسی منتقل شود.

با توجه به اینکه عفونت هایی مانند هلیوباکتر، سل و هپاتیتB, C  و حتی HIV در بین مراجعه کنندگان برای آندوسکوپی می تواند وجود داشته باشد، نگرانی از احتمال انتقال این نوع بیماریهای عفونی از طریق دستگاههای آندوسکوپی وجود دارد.

به طور کلی، ضدعفونی آندوسکوپ با مواد گندزدا بعد از تست نشت شامل ۵ مرحله می باشد.

۱– تمیز کردن (Cleaning) : در این مرحله سطوح داخلی و خارجی دستگاه باید به صورت مکانیکی تمیز شوند که شامل برس کشی لوله ها (انواع برس های شستشو در سبد کالایی شرکت آرکا بهپویان وجود دارد) و شستشوی آن با آب و دترجنت یا پاک کننده های آنزیم دار (پلارازیم اکسترا یا آنیوزایم دی دی وان) می باشد.

۲– ضدعفونی(Disinfection) : آندوسکوپ باید در یک ماده ضدعفونی کننده سطح بالا (استرانیوس یا دسکوتن) بطور کامل غوطه ور گردد و همچنین هوای اضافی باید حذف شده و از تماس کامل مواد گندزدا با مجاری داخلی و تمام ابزار حیاتی مانند لوله های ساکشن و بیوپسی و همچنین لوله های آب و هوا اطمینان حاصل شود.

۳– شستشو (Rinsining): تمام آندوسکوپ و همه لوله های آن باید با آب استریل یا آب فیلتر شده که معمولا برای شوینده های اتوماتیک استفاده می شود یا آب لوله کشی شهری (با کیفیت بالا و تایید شده) شسته شود.

۴– خشک کردن (Drying): لوله های جاگذاری و مجاری داخلی باید با الکل شسته شود و با هوای با فشار بعد از ضدعفونی و قبل از نگهداری خشک شود.

۵– نگهداری (Storing): آندوسکوپ باید به گونه ای نگهداری شود که از آلودگی جلوگیری شده و فرآیند خشک شدن آن بهتر شود (برای مثال عمودی آویزان شود).

بعنوان جزئی از برنامه کنترل کیفیت، پرسنل سیستم بهداشتی می توانند از آندوسکوپ های ضدعفونی شده در سطوح بالا یا استریل شده، کشت های قابل اطمینان اتفاقی تهیه کنند تا بقای باکتری ها بررسی گردد.

همچنین دستگاه شستشو و ضدعفونی آندوسکوپ EW-7 بطور اتوماتیک تمامی مراحل بالا را انجام داده و راندمان کاری بخش آندوسکوپی را بالا می برد.

طراحی اتاق انجام آندوسکوپی

لازم است در محلی که برای انجام اندوسکوپی در نظر گرفته می شود منطقه مخصوص تمیز و ضدعفونی کردن آندوسکوپها از بقیه قسمتها مجزا بوده و تهویه مناسبی داشته باشد. همچنین به منظور پیشگیری از عوارض بخارات متصاعد شده از مواد ضدعفونی کننده «بخصوص در مورد گلوتارالدئید ۲%»، در طراحی ظرف مخصوص نگهداری از گلوتارالدئید دقت لازم به عمل آید.

پرسنل مسئول تمیز و ضدعفونی کردن دستگاه های آندوسکوپ:

فردی که مسئولیت تمیز و ضدعفونی کردن دستگاه های آندوسکوپی و استریل نمودن ضمائم آنها از قبیل فورسپس بیوپسی را به عهده دارد باید آموزش لازم را دیده و از تجربه کافی برخوردار باشد. ایمنی و سلامت کارکنانی که وظیفه ضدعفونی کردن وسایل را به عهده دارند اهمیت فراوانی دارد. کلیه پرسنل اتاق اندوسکوپی باید بر علیه HBV واکسینه شده باشند واز دستکش مناسب و روپوش و ماسک و عینک مخصوص (در مورد بیماران با عفونت حاد و یا ریسک بالا از نظر سرایت عفونت) استفاده کنند. تمام کارکنان بخش آندوسکوپی باید از خطر تماس با مواد ضدعفونی کننده آگاه بوده و باید کاملاً مراقب باشند تا از چنین تماسی بر حذر باشند.

مناسبترین محلول ضدعفونی برای اتاق آندوسکوپی:

بررسی های متعدد نشان داده است که بهترین و مناسبترین محلول ها، گلوتارالدئید ۲% و پراستیک اسید ها می باشند که علاوه بر موثر بودن بر علیه باکتری ها و ویروس ها (HIV,HCV,HBV) و برخی اسپورها، به جهت سازگاری بالا همچنین دستگاه فیبرآندوسکوپی را تخریب نمی کنند. ممکن است پرسنل اتاق آندوسکوپی به گلوتارآلدئید آلرژی پیدا کنند (آبریزش از بینی و چشم، قرمزی چشم، حساسیت پوستی، آسم، سرفه و خون دماغ).

طول مدت ضدعفونی واسپورکشی پیشنهاد شده ۴۵ دقیقه می باشد . بررسی ها نشان داده است در صورت شستشو و تمیز نمودن فیبرسکوپ قبل از ضدعفونی، ۲۰ دقیقه تماس در درجه حرارت ۲۰ درجه سانتی گراد کافی است و اکثر باکتریها و ویروس ها ظرف ۴ دقیقه اول ضدعفونی از بین می روند.

شستشو و تمیز کردن دستگاه آندوسکوپی و ضمائم قبل از ضدعفونی:

تمیز کردن فیبرسکوپ و ضمائم آن اهمیت فوق العاده زیادی در موفقیت ضدعفونی دارد و باید همواره تلاش و تاکید شود که این اقدام به طور دقیق و کامل و همیشه قبل از ضدعفونی انجام شود. توصیه می شود فقط از دستگاه هایی استفاده شود که به طور کامل قابل فرو رفتن در آب هستند و می توان کلیه مجاری و حفرات آنها را به دقت شستشو داد. استفاده از دستگاههای قدیمی و غیر قابل شستشو مثل مدلهای قدیمی (دستگاههای مدل D4,D3,D2,D1 کارخانه اُلیمپوس) در خیلی از کشورها ممنوع شده است. به همین دلیل به کلیه واحدهایی که هنوز از این نوع دستگاهها استفاده می کنند توصیه می شود این اندوسکوپها را با دستگاههای جدید قابل شستشو تعویض نمایند.

ضدعفونی دستگاههای جدید و قابل شستشو:

لازم است قبل از شروع کار روزانه و همچنین پس از پایان هر آندوسکوپی اقدامات زیر به عمل آید:

۱- دستگاه با دقت و به طور کامل با آب ولرم و محلول شوینده مناسب تمیز گردد و شستشو داده شود، به گونه ای که هیچگونه ترشح یا ماده زاید روی آن باقی نماند. به این منظور استفاده از یک وسیله مناسب برس دار(Brush)  مثل مسواک نرم مفید است.

۲- کلیه مجاری آندوسکوپی باید چند بار با برس (که خود این برس باید قبلاً به دقت تمیز و ضدعفونی شده باشد) در تمام طول تمیز شده، پوشش موجود در انتهای آندوسکوپ برداشته شده و نوک آندوسکوپ با دقت و آرامی به طور کامل تمیز گردد. باید آب همراه با محلول شوینده چند بار داخل کلیه مجاری آندوسکوپی تزریق شده و شستشو انجام گردد. حتی موقعی که قرار است برای ضدعفونی از ماشین اتوماتیک استفاده شود باید قبل از قرار دادن دستگاه در داخل ماشین این اقدامات صورت پذیرد.

۳- دستگاه آندوسکوپ سپس باید از قطعه منبع نور جدا و به طور کامل در محلول گلوتارالدئید ۲% (استرانیوس یا دسکوتن) فرو برده شود و با توجه به ماده گندزدا و مدت تماس پیشنهادی در این وضعیت قرار گیرد. در این مدت باید محلول ضدعفونی مجدداً به داخل مجرای آندوسکوپ تزریق شود. در صورت وجود ماشین اتوماتیک، این مرحله با قرار دادن دستگاه در ماشین اتوماتیک انجام می شود.

۴- سپس دستگاه از محلول ضدعفونی خارج و مجدداً با آب شستشو شده و خشک گردد و پوشش انتهایی و دریچه مجراها نصب و آماده استفاده مجدد شود. در صورتی که پس از ضدعفونی بیمار دیگری نباشد دستگاه در محل مخصوص خود آویزان می شود (نباید در چمدان مخصوص نگهداری شود).

5- به منظور دقت هر چه بیشتر، لازم است به تعداد کافی (با توجه به تعداد بیماران در هر روز) دستگاههای آندوسکوپی و به خصوص ضمائم آن (چون فورسپس بیوپسی، ظرف آب، محافظ دندان) موجود باشد تا در حالی که یک دستگاه در حال ضدعفونی است با دستگاه دیگر بتوان کار کرد.

ضدعفونی کننده دست، سطوح، ابزار و …

همچنین تست های شستشو مانند تست خون و پروتئین و…