دسته: کنترل عفونت

ضدعفونی سطوح

بهداشت سطوح – گندزدایی سطح متوسط

دستورالعمل ضدعفونی و شستشو در بخشهای عمومی

مواد ضدعفوني كننده مصرفي در بخشهاي عمومي ترالین پروتکت و بیگوآنید فلش ان و یا سورفانیوس مي باشد.

نحوه رقيق شدن این ضدعفونی کننده مطابق دستورالعمل شرکت سازنده عمل گردد.

هر بخش هفته اي يكبار نظافت كلي مي شود و به اين ترتيب كه طبق برنامه كه توسط سرپرستار هر بخش تنظيم مي شود در هر سه شيفت  كاري برنامه نظافت دارند .

دستورالعمل شستشوی بخشها

سطوح مربوط به بخشهای بیمارستان شامل کف اتاق ، دیوارها ، مبلمان و سایر وسایل که به ظاهر تمیز و خشک می باشند، از نظر خطر انتقال عفونت ادراری ریسک پائین می باشند. وجود محیطی تمیز و مناسب برای اجرای استاندارهای بهداشتی و ضد عفونی لازم بوده و باعث اطمینان خاطر بیماران و سایر پرسنل می گردد. سطوح و وسایل مرطوب محیط مناسب تری را برای انتقال پاتوژنهای احتمالی و رشد میکروارگانیسم ها بوجود می آورند.

محلولهای پاک کننده و وسایلی  که جهت نظافت استفاده می شوند ، ممکن است شدیداً با باکتریها آلوده شده باشند که بایستی پس از اتمام نظافت سریعاً از محیط درمان بیماران و با تهیه مواد غذایی دور گرداند، نظافت معمولی می تواند بیشتر لوازم را بطور نسبی از خطر انتقال عفونت پاک کرده و از نظر حمل و نقل ایمن گرداند.

در صورت استفاده از مواد ضد عفونی بایستی حتماً بصورت صحیح رقیق شده و برای هر بار استفاده بصورت تازه تهیه شده و پس از استفاده بلافاصله دور ریخته شده شوند.

استفاده از مواد ضد عفونی کننده ، نوع آن و دستورالعمل مربوط به رقت بایستی حتماً با هماهنگی کمیته کنترل عفونت بیمارستان صورت پذیرد.

انجام مراحل نظافت در بخشها به عهده پرسنل خدمات بوده و بایستی بر طبق برنامه مشخص کلیه لوازمی که نیاز به نظافت داشته مشخص گردیده و تناوب این نظافت و نوع آن از نظر استفاده از مواد ضد عفونی برای هر بخش بصورت کامل مشخص گردد. در مواردی که خطر انتقال عفونت افزایش می یابد از قبیل ریختن خون یا خون آلوده به ویروس HIV و HBV ، یا وجود بیمار با خطرات بالا در بخش ، مراحل نظافت و ضد عفونی حتماً بایستی با نظارت پرستار مسئول بخش صورت گیرد. تنظیم برنامه نظافت هر بخش بایستی با موافقت مسئول پرستاری همان بخش و در بخشهای پر خطر از قبیل (اتاق عمل ، ICU و کت لب و CSR ) حتماً بایستی با موافقت کمیته کنترل عفونت انجام گیرد.

دستورالعمل نظافت زمین (کف )

در رابطه با نظافت زمین این نکته قابل توجه  می باشد که میزان انتقال عفونت با استفاده از مواد ضد عفونی کننده بجای مواد دترجنت تغییر قابل توجه پیدا نکرده و استفاده از مواد پاک کننده معمولی جهت نظافت بطور طبیعی کافی بنظر می رسد ، استفاده از مواد ضد عفونی کننده تنها جهت موارد شناخته شده و یا احتمال انتقال عفونت ( جمع آوری ترشحات عفونی آلوده به HBS  ,    HIV ) بایستی انجام گیرد.

ضد عفونی نمودن زمین و یا سایر سطوح در موارد مربوط به اتاق های تمیز یا اتاقهای ایزوله و یا هر منطقه ای که توسط کمیته کنترل عفونت تشخیص داده می شوند، بایستی انجام گیرد. ولی به هر حال تاکید این نکته لازم است که خطر ابتلاء به عفونت از طریق زمین و یا سایر موارد محیطی ذکر شده پایین بوده و نظافت به تنهایی معمولاً کافی می باشد. ولی در بیمارستان با توجه به تعداد زیاد بیماران و رفت و آمد زیاد همراهیان در تمامی مواقع هنگام نظافت از ترالین پروتکت یا بیگوآنید فلش ان یا سورفانیوس استفاده شود .

دستورالعمل نظافت دیوارها و سقف

در صورتیکه این سطوح تمیز ، صاف ، خشک وسالم باشند. احتمال خطر عفونت بسیار پائین می باشد. نظافت دیوارها و سقف جهت جلوگیری از آلودگی و کثیفی ظاهری بایستی در فواصل منظم انجام پذیرد.

استفاده از مواد ضد عفونی مگر  در موارد آلودگی شناخته شده لازم نمی باشد ، ولی با توجه به شلوغی بیمارستان و تعداد زیاد بیماران در هر بخش در تمامی موارد نظافت با مواد ضدعفونی کننده انجام می شود و در صورت وجود خون و ترشحات خونی از غلظت های غلیظ تر  ترالین پروتکت و بیگوآنید فلش ان و یا سورفانیوس  و در غیر این صورت از محصول پرفورم شرکت آرکا بهپویان استفاده می شود

دستورالعمل شستشوی حمامها، سینکها و محل شستن دستها

حمامها و محل شستشوی دستها بایستی حداقل بصورت روزانه توسط پرسنل خدمات تمیز گردد. استفاده از مواد دترجنت یا شوینده برای نظافت روتین کافیست. در مواردی که بیمار عفونی استحمام کرده یا بیمار مبتلا به ارگانیسم های مقاوم و یا ارگانیسم های مشکل  دار باشد، بایستی از ماده ضد عفونی کننده استفاده شود. ضد عفونی نمودن ، قبل از استحمام بیماران با زخم باز نیز لازم می باشد.

جهت نظافت حمام و سینکها از برس دسته بلند نایلونی استفاده می شود ، استفاده از دستمالهای پنبه ای با برس غیر پلاستیکی موجب آلودگی شدید آنها شده و ضدعفونی آنها را مشکل می کند به همین دلیل نباید مورد استفاده قرار گیرد .

دستورالعمل استفاده از تی شوی مکانیکی

1-    در هر دو مخزن مقدار معین از آب و ماده ضد عفونی کننده را بر حسب حجم محلول مورد نیاز تهیه کنید.

2-    دو  مخزن را با بر چسب قسمت تمیز و کثیف آن را مشخص (قسمتی که تی آبگیری  می شود کثیف محسوب می شود ) نمائید.

3-    تی مخصوص را به محلول آماده شده در ظرف تمیز آغشته کنید.

4-    سطوح کف زمین را با حرکت دادن مارپیچی تی کشی کنید.

5- تی را در ظرف مخزن کثیف شستشو داده و آبگیری کنید سپس مجددا وارد قسمت تمیز کرده و شروع به تی زدن کنيد

 

دستورالعمل استفاده از تی ها

وسایل مربوط به این نظافت از قبیل سطل ها، نخ تی باید بصورت خشک و در محل مناسب نگهداری شود . تی ها باید همیشه آویزان باشند و در صورت امکان در هوای آزاد نگهداری شوند.

خشک نمودن وسایل تمیز کننده زمین لازم بوده زیرا براحتی با باسیل های گرم منفی آلوده می شوند ولی این آلودگی بصورت موقت به سطح زمین منتقل شده و مشکل جدی ایجاد نمی کند .

دستورالعمل شستشوی توالتها

توالتها حداقل روزانه یکبار بایستی نظافت شوند ، بعلاوه در مواردی که بصورت قابل رویت آلوده باشند نیز نظافت الزامی است. جهت نظافت روتین استفاده از محلول دترجنت کافی است. درمواردی که محل نشستن  بصورت آشکار آلوده بوده و یا بعد از استفاده بیمارانی که مبتلا به عفونت دستگاه گوارش می باشند ضد عفونی نمودن الزامیست. مایع ضد عفونی کننده مورد استفاده می تواند ترالین پروتکت یا بیگوآنید فلش ان یا سورفانیوس باشد.

ریختن مایع ضد عفونی کننده در فاضلاب هیچ نقشی در کاهش میزان عفونت بیمارستانی ندارد.

 

نحوه نظافت و گندزدایی سطوح و زمین در هنگام آلوده شدن  با خون و یا ترشحات بیمار

در صورت آلوده شدن سطح، تخت و یا میز با خون و ترشحات بیمار و ایجاد لکه های خونی لازم است :

1- ابتدا پارچه و یا کاغذ خشک کن روی محل خون گذاشته و پس از جذب خون ، دور انداخته شود .

2- سپس مقداری ضدعفونی کننده با غلظت بالاتر از حد معمول روی خون ریخته شود .

3- ضدعفونی کننده مدت 10 دقیقه در محل بماند.

4- پس از گذشت این زمان، دستکش پوشیده و به کمک پارچه ای خون را تمیز و پارچه در سطل زباله عفونی دور انداخته شود.

5- در انتها سطح میز یا تخت نظافت کلی و زمین تی کشیده شود .

به خاطر داشته باشید نظافت محلی که آلوده به خون است همزمان با سایر سطوح، یا استفاده از تی که در نظافت کلی از آن استفاده می شود (قبل از گندزدائی) موجب آلودگی سایر سطوح و انتشار عفونت خواهد شد

 

دستورالعمل شستشوی تخت و لاکر:

تختها و لاکرهای بیماران را باید  بعد از ترخیص هر بیمار با ماده دترجنت شسته و سپس خشک کنید . در مورد بیماران عفونی از یک ماده گندزدا استفاده و سپس با یک ماده دترجنت شسته و آب کشی و خشک کنید. در هنگام داشتن بیمار در تخت می توان با یک دستمال مرطوب به مواد ضدعفونی کننده تخت و لاکر را ضدعفونی کنید.

 

نظافت  ترالی پانسمان و دارو

قبل از انجام کار و پایان هر شیفت کاری بایستی روی ترالی با محصولات شرکت آرکا بهپویان میکروزید آ اف و رپید آ اف ضدعفونی شود .

 

دستورالعمل شستشوی سطل های آشغال

در پایان هر شیفت کاری که زباله ها تخلیه می شود بایستی سطل های زباله با آب داغ و دترجنت ( مواد پاک کننده ) شستشو شود و به صورت وارونه نگهداری شود تا خشک شود و سپس کیسه زباله جدید کشیده شود .

 

رختخواب :

بعد از ترخيص بيماران پاك كردن تختخواب ( چهارچوب تخت ) لازم مي باشد.تختخواب بايد در برنامه نظافت بيمارستان قرار گرفته و با يك دترجنت پاك و خشك شود . اگر گندزدايي لازم باشد  میکروزید آ اف و رپید آ اف  مناسب خواهند بود.

بهداشت دست

بهداشت دست یک اصل مهم در مراکز درمانی

بهداشت دست

مهمترین علت شیوع عفونت در مراکز بهداشتی ، انتقال عفونت از طریق دست ها می باشد. دستها باید شسته یا به طور مکرر در طی مراقبت از بیمار ضدعفونی شوند.

موارد شستن دست با آب و صابون:

1-       دستها به صورت آشکارا کثیف باشد.
2-      دستها به صورت مشهود آلوده به مواد پروتئینی نظیر خون و یا سایر مایعات بدن باشد.
3-      دستها در معرض تماس احتمالی یا ثابت شده با ارگانیسم های بالقوه تولید کننده اسپور باشند .
4-      شستن دست با آب و صابون بعد از استفاده از توالت توصیه شده است.
در سایر موقعیت های ارائه خدمات بالینی به شرح ذیل که دستها به صورت آشکارا کثیف نمی باشد می توان با استفاده از محلول های ضد عفونی کننده (محصول دسدرمان پیور، آنیوس ژل و آسپتومن شرکت آرکا بهپویان) و بکارگیری روش Hand Rub بهداشت دستها را رعایت نمود. در صورتی که محلول های ضدعفونی Hand rub در دسترس نیست دستها را با آب و صابون بشوئید.
1-       قبل و بعد از تماس مستقیم دستها با بیماران
2-      بعد از درآوردن دستکش استریل و یا غیر استریل از دست خود
3-      قبل از دست زدن و یا هر گونه جابجایی وسیله مورد استفاده در ارائه مداخلات درمانی تهاجمی برای بیمار (صرف نظر از اینکه دستکش پوشیده اید یا خیر)
4-      بعد از تماس با مایعات یا ترشحات بدن، غشاء مخاطی، پوست اسیب دیده و یا پانسمان زخم در بیماران
5-      در صورتی که در حین مراقبت و یا انجام اقدامات درمانی ، دست شما بعد از تماس با ناحیه و یا موضع آلوده بدن بیمار با نواحی تمیز بدن او تماس خواهد یافت .
6-      بعد از تماس با اشیاء محیطی مجاور و نزدیک بیمار (مشتمل بر تجهیزات پزشکی)
با توجه به برخی مطالعات تجربی رعایت بهداشت دست (شستن دست با آب و صابون ساده و یا صابون ضد میکروبی و یا استفاده از محلول ضد عفونی دست  جهت Hand Rub )  قبل از آماده نمودن ، جابجایی و یا دادن غذا به بیماران و یا هر گونه جابجایی و یا آماده سازی داروهای بیماران به صورت اکید توصیه شده است.
روش صحیح شستن دست با آب و صابون:
a)       در صورت امکان همیشه از آب تمیز ،روان و لوله کشی استفاده نمائید.
b)       ابتدا دستها را با آب مرطوب کنید سپس با استفاه از صابون دستشویی دستها را به هم بمالید به نحوی که کلیه سطوح دستها را بپوشاند.
c)        با استفاده از حرکات چرخشی کف دستان و بین انگشتان را محکم به هم بمالید.
d)       دستها را کاملاً آبکشی نمائید.
e)       با حوله پارچه ای تمیز و یا حوله کاغذی یک بار مصرف دستها را کاملاً خشک نمائید.
f)        با همان حوله یا دستمال کاغذی استفاده شده شیر آب را ببندید و در صورتی که دستمال یکبار مصرف است آن را در سطل آشغال بیاندازید.
نکات قابل توجه:
1-       مطمئن شوید که دستهایتان کاملاًٌ خشک شده اند و از آلودگی مجدد دستهایتان بپرهیزید.
2-      در هنگام خشک کردن دست از یک حوله پارچه ای فقط یکبار استفاده شود.
3-      با توجه به اینکه تماس مکرر با آب خیلی داغ باعث تحریک پوست و احتمال صدمه به پوست را افزایش می دهد از آب داغ جهت شستن دستها استفاده نکنید.
عفونت بیمارستانی و انواع آن

تعریف عفونت بیمارستانی و انواع شایع آن

تعريف عفونت هاي بيمارستاني و انواع آن

تعريف  عفونت
بشر از ابتدای شروع زندگی بر کره خاکی همواره در حال مبارزه در برابر عوامل طبیعی مثل سرما، گرما و بسیاری از عوامل بیماری آفرین و عفونت زا بوده است زمانیکه انسان حاضر به قبول ضعف و شکست باشد از موقعیت ممتاز کنونی محروم گردیده و با نابودی تدریجی نسل خویش روبرو خواهد شد.
فرهنگ عمید در تعریف لغوی عفونت را فاسد شدن یا برگشتن طعم چیزی بیان می کند اما برای تشریح ابعاد تخصصی تر به ذکر برخی تعاریف تخصصی می پردازیم.
1ـ حضور ارگانیزم های بیماریزائی که قادرند اختلال در علائم حیاتی (درجه حرارت و تغییر تعداد گلبولهای خون) و حالت تعادل و توازن طبیعی بدن ایجاد نماید.
2ـ جایگزینی عوامل بیماریزا شامل انواع باکتری، ویروس، قارچ و آنگلها در قسمتهای مختلف بدن میزبان را عفونت گویند.
پس در جمع بندی می توان نتیجه گرفت عفونت زمانی بروز می کند که عامل بیماریزا به بدن میزبان وارد شده و سیستم ایمنی را تحریک نماید. اثر این مقابله نیز غالباً به اختلال در عملکرد طبیعی بدن اثبات می شود.
ذکر این نکته ضروریست که اگر عامل مهاجم بتواند بطور زنده و فعال در خارج از سیستم ایمنی بدن فرد باقی بماند حالت حاد بیماری بروز کرده اما در صورتیکه وارد این سیستم شده و برای مقاومت در برابر انهدام خود نقطه ای از بدن میزبان را برای تجمع انتخاب کند. حالت مزمن بیماری مشاهده خواهد شد.
پس حاصل آنکه در ابتلا به یک عفونت علاوه بر قابلیت پذیرش بیماری در انسان و کاهش مقاومت عمومی بدن لزوماً قدرت بیماریزایی میکروب مهاجم نیز باید در حد کافی باشد. تا بتواند زمینه مساعدی در بدن برای ابتلاء به بیماری ها را فراهم نماید. بدن ما برای دفاع در برابر میکروارگانیسم ها به عنوان عوامل ایجاد کننده عفونت (عوامل عفونی مهم عبارتند از ویروس ها، باکتریها، ریکتزیاها، قارچ ها و انگل ها)
مجهز به مکانیسم های دفاعی و موانع بازدارنده مهمی بشرح زیر می باشد.
1ـ پوست اولین سد دفاعی بدن است که دارای PH ویژه و اسید های چرب و لیزوریم ها می باشد.
2ـ سطوح مخاطی: معده با تغییرات PH و دستگاه فوقانی تنفس با حرکات مداوم مژکها و ترکیب ویژه ترشحات بزاق و مجاری مختلف بدن عمل می کند.
3ـ سیستم ایمنی: عمل کردهای اختصاصی و غیر اختصاصی سیستم دفاعی در خارج از بدن نقش خود را ایفا می کند عوامل عدیده و گوناگون قادر به تضعیف و یا انهدام این مکانیسم ها وعبور از موانع بازدارنده طبیعی بدن هستند که اختلال در عمل کرد هر یک از سطوح فوق منجر به بروز بیماریهای خاصی خواهد شد.
تمامی عوامل فرصت طلب و بیماریزا برای ایجاد بیماری در فرد یکی از راههای زیر را برای ورود به بدن ما را انتخاب می کنند.
الف) تماس مستقیم: از طریق ترشحات بدن مثل ادرار، خلط، چرک و ترشحات زخم های باز.
ب) تماس غیر مستقیم: تماس با وسایل و ابزارها مانند ظروف، ملحفه، تجهیزات و ابزارهای طبی مشترک.
ج) سرایت از حاملین و ناقلین: شامل انسان، حشرات و برخی عوامل بیماریزای محیطی (گرد و غبار/ آب و هوا) که قادرند براحتی عفونت ها را از فردی به فرد دیگر منتقل نمایند.

تعریف عفونت بیمارستانی

عفونت بیمارستانی به عفونتی گفته می شود:
 که افراد بستری در بیمارستان در مدت زمانی که در بیمارستان بسر می برند به آن مبتلا می شوند و تظاهرات بیماری ممکن است در حین بستری بودن و یا بعد از مرخص شدن بیمار بروز کند. معمولاً عفونت هایی که بعد از 48 تا 72 ساعت ظاهر می شوند را به عنوان عفونت های بیمارستانی قلمداد می کنند و اگر در مدت کمتر از 48 ساعت بعد از بستری شدن بیمار عفونتی اتفاق بیفتد احتمال اینکه فرد در هنگام پذیرش در بیمارستان در مرحله کمون آن بیماری بسر می برده است می باشد . عفونت بیمارستانی باعث افزایش هزینه ها – طولانی شدن بهبودی – ناتوانی و مرگ بیماران می شود.
در مورد بیمارانی که بعد از ترخیص دچار عفونت می گردند زمانی این بیماران در تعریف عفونت بیمارستانی گنجانده می شوند که:
الف) 7-10 روز پس از ترخیص بیمار که به علت داخلی بستری بوده هیچ اقدام جراحی خاصی صورت نگرفته است.
ب) تا یک ماه پس از ترخیص به علت جراحی که Implant برای بیمار کار گذاشته نشده باشد مانند : لاپاراتومی ، آپاندکتومی و هرنی.
ج) تا یک سال بعد از جراحی که برای بیمار Implant کار گذاشته شده باشد مثل عمل های ارتوپدی که پیچ و پین و پلاک و … کار گذشته می گردد.
افرادیکه در معرض ابتلاء به عفونت بیمارستانی هستند. در کل سه گروه در معرض خطر ابتلاء به عفونتهای بیمارستانی می باشند.
1ـ بیمار       2ـ پرسنل سيستم درماني       3- جامعه
ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺍﻋﻀﺎﻱ ﺑﺪﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ، ﺩﭼﺎﺭ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﮔﺮﺩﺩ ﻭﻟﻲ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻋﻔﻮﻧـﺖ ﻫـﺎﻱ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻧﻲ، ﻋﻔﻮﻧﺖ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺍﺩﺭﺍﺭﻱ ( ۴۲ %) ، ﻋﻔﻮﻧﺖ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺗﻨﻔﺴﻲ ﺗﺤﺘـﺎﻧﻲ (ﺩﺭ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﺩﻳﮕـﺮ ﺑـﻪ ﻋـﺪﺩ ۱۱ % ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ) ﻳــﺎ ﭘﻨﻮﻣﻮﻧﻲ ( ۱۵ % ﺗﺎ ۲۰ %) ، ﻋﻔﻮﻧـﺖ ﻧﺎﺷـﻲ ﺍﺯ ﺯﺧـﻢ ﺟﺮﺍﺣـﻲ ( ۲۴ %) ﻭ ﻋﻔﻮﻧـﺖ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﮔﺮﺩﺵ ﺧﻮﻥ ( ۵ – ۱۰ %) ، ﺍﺯ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺧﺎﺻﻲ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭﻧﺪ. ﻃﺒـﻖ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻫﺎﻱ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪﻩ، ﻋﻔﻮﻧﺖ ﺍﺩﺭﺍﺭﻱ، ﺷﺎﻳﻊ ﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﭘﻨﻮﻣﻮﻧﻲ ﻛﺸﻨﺪﻩ ﺗﺮﻳﻦ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎﻱ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻧﻲ ﻣﺤـﺴﻮﺏ ﻣـﻲﺷـﻮﻧﺪ ﮔﺮﭼﻪ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯ ﻣﺮﺍﻛﺰ، ﻋﻔﻮﻧﺖ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻧﻲ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﮔﺮﺩﺵ ﺧﻮﻥ، ﻋﻠﺖ ﺍﺻﻠﻲ ﻣﺮﮒ ﺑﻴﻤﺎﺭﺍﻥ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.

ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻧﻲ

ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎﻱ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻧﻲ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﺟﻨﺒﻪ ﺣﺎﺋﺰ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ :
·  ﻣﺮﮒ ﻭ ﻣﻴﺮ ﻭ ﻧﺎﺧﻮﺷﻲ ﺑﻴﻤﺎﺭﺍﻥ
· ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻃﻮﻝ ﻣﺪﺕ ﺑﺴﺘﺮﻱ ﺑﻴﻤﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ
· ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﻫﺎﻱ ﻧﺎﺷﻲ ﺍﺯ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺷﺪﻥ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﺑﻴﻤﺎﺭﺍﻥ، ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺗﺸﺨﻴﺼﻲ ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻧﻲ ﺭﺍﻩ ﻫﺎﻱ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﻣﻴﻜﺮﻭﺍﺭﮔﺎﻧﻴﺴﻢﻫﺎ ﺩﺭ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ
ﺩﺭ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﻣﻴﻜﺮﻭﺍﺭﮔﺎﻧﻴﺴﻢ ﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﻨـﺪ ﺑـﻪ ﻃـﺮﻕ ﻣﺨﺘﻠـﻒ ﻣﻨﺘﻘـﻞ ﮔﺮﺩﻧـﺪ ﻭ ﮔـﺎﻫﻲ ﻳـﻚ ﻣﻴﻜﺮﻭﺏ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﻮﺩ.
ﺭﺍﻩ ﻫﺎﻱ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﻣﻴﻜﺮﻭﺍﺭﮔﺎﻧﻴﺴﻢ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ ﺍﺯ :
۱ـ  ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺗﻤﺎﺱ (Contact) : ﺗﻤﺎﺱ، ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎﻱ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ  ﻭ ﺑﻪ ﺳﻪ ﺯﻳﺮ ﮔﺮﻭﻩ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻲﺷﻮﺩ :
 ·  ﺗﻤﺎﺱ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺳﻄﻮﺡ ﺑﺪﻥ ﻭ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ ﻣﻴﻜﺮﻭﺍﺭﮔﺎﻧﻴﺴﻢ ﻫﺎ ﺑﻴﻦ ﻣﻴﺰﺑﺎﻥ ﺣﺴﺎﺱ ﻭ ﻓﺮﺩ ﺩﭼﺎﺭ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻳﺎ ﻛﻠﻮﻧﻴﺰﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎ ﻣﻴﻜﺮﻭﺏ
· ﺗﻤﺎﺱ ﻏﻴﺮﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻣﻴﺰﺑﺎﻥ ﺣﺴﺎﺱ ﺑﺎﺷﻲء ﻭﺍﺳﻄﻪ ﺁﻟﻮﺩﻩ (ﻭﺳﺎﻳﻞ، ﺳﻮﺯﻥ، ﭘﺎﻧﺴﻤﺎﻥ، ﺩﺳﺘﻜﺶ ﺁﻟﻮﺩه)
 ·  ﻗﻄﺮﻩ ( Droplet) ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ ﻓﺮﺩ ﺣﻴﻦ ﻋﻄﺴﻪ، ﺳﺮﻓﻪ ﻭ ﺻﺤﺒﺖ ﻛﺮﺩﻥ، ﺣﻴﻦ ﺳﺎﻛﺸﻦ ﻛﺮﺩﻥ  ﻳﺎ ﺑﺮﻭﻧﻜﻮﺳﻜﻮﭘﻲ ﻭ ﻣﻮﺍﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﻣﻠﺘﺤﻤﻪ، ﻣﺨﺎﻁ ﺑﻴﻨﻲ ﻳﺎﺩﻫﺎﻥ
۲ ـ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻫﻮﺍ  (Airborne)
۳ ـ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻣﺸﺘﺮﻙ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻏﺬﺍ، ﺁﺏ، ﺩﺍﺭﻭﻫﺎ ﻭ ﺗﺠﻬﻴﺰﺍﺕ ﻭ ﻭﺳﺎﻳﻞ ﺁﻟﻮﺩﻩ
۴ ـ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻧﺎﻗﻠﻴﻦ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﺸﻪ، ﻣﮕﺲ ﻭ ﻣﻮﺵ ﻛﻪ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﭼﻨﺪﺍﻧﻲ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﻋﻔﻮﻧﺖﻫﺎﻱ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻧﻲ ﻧﺪﺍﺭﺩ .

انواع عفونت هاي بيمارستاني عبارتند از :

عفونت‌ زخم عمل‌ جراحی‌

عفونت‌ زخم‌ جراحی‌ عبارت‌ است‌ از عفونت‌ حاصل‌ از آلودگی‌ باکتریایی،‌ در حین‌ یا پس‌ از عمل‌ جراحی‌. عفونت‌های بعد از عمل جراحی ممکن است سبب مشکلات شدید، از جمله نقص در فرآیند ترمیم محل جراحی، سپسیس (عفونت خون)، آسیب عضوی و حتی مرگ شود.
علایم‌ شایع‌
ـ معمولا در عرض‌ 5 تا 10 روز پس‌ از جراحی،‌ علائم زیر شروع‌ می‌شوند، ولی‌ در برخی‌ موارد چند هفته‌ بعد آغاز می‌گردند:
ـ درد و قرمزی‌ اطراف زخم‌ جراحی‌
ـ چرک‌ و تجمع‌ سایر مایعات‌ در اطراف‌ بخیه‌ها
ـ تب‌ (گاهي اوقات )
علل‌:
عفونت‌ با باکتری‌ها شامل‌ استرپتوکوک‌ها، استافیلوکوک‌ها یا سایر میکروب‌ها ایجاد می شود. علی‌رغم‌ اعمال روش‌های‌ ضدعفونی‌کننده‌ جدید قبل‌ از عمل‌ جراحی‌ و مراقبت‌های‌ خوب‌ پس‌ از عمل‌، گاهی‌ عفونت‌ ایجاد می‌شود.
عوامل‌  خطر :
ـ اشخاص‌ مسن‌تر
ـ تغذیه‌ ناکافی
ـ  هر گونه‌ بیماری‌ مزمن‌ به‌ ویژه‌ دیابت
ـ جراحی‌ دستگاه‌ گوارش‌
ـ استفاده‌ از داروهای‌ سرکوبگر دستگاه ایمنی‌
ـ  بیماران‌ چاق‌
ـ  بیماران‌ مبتلا به‌ صرع
پیشگیری‌
ـ تجویز آنتی‌بیوتیک قبل از عمل جراحی در زمان مناسب
ـ  مطمئن شدن از این که بیمار در بهترین وضعیت ممکن قبل از جراحی انتخابی است
ـ  استفاده از محلول‌های ضدمیکروبی در اطراف برش جراحی (کودان تنتور)
ـ رعایت نکات استریل (از بین بردن هر نوع باکتری یا سایر میکروارگانیسم‌ها، مثل ویروس‌ها یا انگل‌ها) در اطراف محل جراحی و وسایل عمل و نیز استفاده کارکنان اتاق عمل از لباس‌، کلاه و ماسک تمیز
ـ استفاده‌ از آنتی‌بیوتیک‌های‌ خاص‌ مثل‌ نئومایسین‌ پیش‌ از جراحی‌ در دستگاه‌ گوارش‌ برای‌ استریل‌ کردن‌ لوله‌ گوارشی‌
ـ تمیز کردن‌ کامل‌ پوست‌ قبل‌ از جراحی‌ (با استفاده از محصولات آسپتومن، دسدرمان پیور و مانوژل شرکت آرکا بهپویان)
ـ استفاده‌ هر چه‌ کمتر از بخیه‌
ـ  انتخاب مناسب آنتی‌بیوتیک بعد از عمل
ـ  زمان و طول مدت مناسب برای مصرف دوز مناسب آنتی‌بیوتیک
ـ   کوتا‌ه‌ کردن موها (به جای تراشیدن) اطراف محل برش جراحی
ـ نگهداری سطح قندخون در حد مناسب در افراد دیابتی (مخصوصا برای برای افرادی که جراحی قلب دارند)
ـ  حفظ دمای بدن در حد طبیعی در بیمارانی که جراحی روده بزرگ دارند.
درمان‌
ـ تجویز آنتی‌بیوتیک، گاهی از راه خوراکی، اما اغلب از طریق وریدی برای عفونت‌های جدی.
ـ در بسیاری از موارد، از محل آلوده کشت برداشته می‌شود تا مشخص ‌شود آیا باکتری مقاوم است (در این مواقع باکتری به درمان‌های آنتی‌بیوتیکی معمول پاسخ نمی‌دهد.)
ـ باز کردن مجدد برش جراحی برای خارج کردن چرک، آبسه (تجمع مایع عفونی)، یا هماتوم (تجمع خون و لخته خونی که می‌تواند عفونی شود.)
ـ اگر از جسم خارجی (مثل پروتز)‌ استفاده شده است و عفونت‌ جدی است، خارج کردن آن ها ممکن است برای رفع عفونت ضروری باشد.
ـ مراقبت‌های حمایتی، شامل مایعات، داروها برای کاهش تب و داروهای مسکن ، گاهی لازم است. اگر عفونت شدید است، ممکن است بیمار نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته یا حتی در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) جهت درمان بستری شود.
ـ استفاده‌ از کیسه‌ گرم‌ یا کمپرس‌ گرم
ـ در صورتی‌ که‌ زخم‌ ترشح‌ کند، لباس ها را به‌ دفعات‌ عوض‌ کنید.
ـ  جراحی‌ برای‌ برش‌ و تخلیه‌ آبسه ‌ زخم‌ (گاهی‌ اوقات‌) ممکن‌ است‌ لازم‌ باشد.

عفونت خون یا سپسیس (sepsis)

عفونت خون باعث شوک می شود
عفونت خون یا سپسیس (Sepsis) شرایطی است که بدن در حال مبارزه با یک عفونت شدید است که از طریق جریان خون منتشر شده است. در عفونت خون، لخته خون باعث کاهش جریان خون می گردد و در نتیجه مواد مغذی و اکسیژن، به خوبی به اندام های حیاتی نمی رسند. در برخی موارد شدید، یک و یا چند اندام از بین خواهند رفت.
در بدترین شرایط، عفونت خون موجب افت سریع فشار خون می شود که به نام ” شوک عفونی” خوانده می شود. این شوک می تواند منجر به نارسایی ریه ها، کلیه ها، کبد و در نهایت مرگ شود.
عفونت خون در اثر واکنش سیستم دفاعی بدن در مقابل عوامل عفونی از قبیل باکتری، ویروس و یا قارچ نیز ایجاد می شود.
افراد در معرض خطر عفونت خون
1ـ افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف می باشند. ضعیف شدن سیستم ایمنی می تواند در اثر بیماری ها (مانند دیابت و ایدز) و یا داروها (مانند شیمی درمانی و یا استروئیدها) باشد. استفاده از داروهای قوی در بیماران سرطانی و پیوند عضو موجب ضعیف شدن سیستم ایمنی می گردد.
2ـ  نوزادان نیز از آنجایی که هنوز سیستم ایمنی بدنشان تکامل نیافته است، نیز جزو افراد در معرض خطر می باشند.
3ـ افراد مسن و افرادی که دارای بیماری مانند دیابت می باشند.
4ـ افراد بستری در بیمارستان نیز در معرض خطرند، زیرا تزریق وریدی، زخم های جراحی و یا زخم های بستر موجب عفونت خون می گردد.
علل عفونت خون
بسیاری از میکروب ها باعث این عفونت می گردند. باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها می توانند موجب عفونت خون گردند.
عفونت باکتریایی خون یکی از شایع ترین آنها می باشد.
عفونت ریه (پنومونی)، عفونت مثانه و کلیه (عفونت ادراری)، عفونت پوست (سلولیت)، عفونت شکم (مثل التهاب آپاندیس)، عفونت استخوان و عفونت مغزی (مثل مننژیت) می توانن در بدن پخش شوند و عفونت خون را به وجود آورند.
عفونت های پس از عمل جراحی هم می توانند موجب عفونت خون گردند.
در بدترین شرایط، عفونت خون موجب افت سریع فشار خون می شود که به نام شوک عفونی خوانده می شود
عوامل خطر عفونت خون
ـ  افراد خیلی جوان و مسن
ـ افرادی که داروهای سرکوب گر سیستم ایمنی را دریافت می کنند، از قبیل: گیرندگان پیوند عضو
ـ  بیماران تحت درمان با شیمی درمانی یا پرتودرمانی
ـ افرادی که طحال خود را با جراحی درآورده اند، زیرا طحال با عفونت ها می جنگد.
ـ  افرادی که داروهای استروئیدی را به مدت طولانی مصرف می کنند.
ـ افرادی که دارای بیماری ایدز، دیابت و یا سیروز کبدی می باشند.
ـ افرادی که دارای سوختگی و یا جراحت شدیدی شده اند.
ـ افرادی که دارای عفونت هایی از قبیل: ذات الریه، مننژیت، سلولیت (عفونت پوست) و عفونت دستگاه ادراری هستند.
علائم عفونت خون
از آنجا که عفونت خون می تواند در هر منطقه ای از بدن رخ دهد، دارای علائم مختلفی می باشد. تنفس تند و تغییر در وضعیت روانی از قبیل کاهش سطح هوشیاری و گیجی ممکن است از اولین نشانه های عفونت خون باشد.
سایر علائم عبارتند از:
ـ تب. البته برخی مواقع، دمای بدن طبیعی و یا حتی پایین می باشد.
ـ لرز
– ضربان سریع قلب
ـ افت فشار خون
ـ  سردرگمی و سراسیمه بودن
ـ  سرگیجه
ـ  کاهش ترشح ادرار
ـ تهوع و استفراغ
ـ  اسهال
ـ  بثورات پوستی
 ـ بثورات قرمزرنگ و یا نقاط قرمز رنگ در بدن
ـ   درد مفاصل مچ دست، آرنج، پشت، ران، زانو و مچ پا
چه موقع باید سریعا نزد پزشک رفت؟
ـ  اگر نوزاد شما کمتر از دو ماه سن دارد و دارای تب، بیحالی، کم شیر خوردن، تغییر رفتار و یا دارای بثورات پوستی غیرعادی شده است، به پزشک مراجعه کنید.
ـ  اگر دارای گیجی، سرگیجه، تپش قلب، تنفس سریع، تب، لرز و بثورات جلدی شدید، به پزشک مراجعه کنید.
راه های تشخیص عفونت خون
ـ   آزمایش خون
ـ  آزمایش خلط، ادرار، مایع نخاع و یا محتویات آبسه
ـ  تصویربرداری با اشعه X از قفسه سینه برای بررسی ذات الریه
ـ سی تی اسکن از شکم
با انجام سر موقع واکسیناسیون کودکان، میزان این عفونت کاهش می یابد
درمان عفونت خون
معمولا فرد بیمار در بیمارستان و در بخش مراقبت های ویژه بستری می شود.
ـ بیمار نیاز به ماسک اکسیژن دارد.
ـ آنتی بیوتیک وریدی به بیمار تجویز می شود.
ـ پزشک ممکن است محلول نمکی (سالین) و داروهایی برای افزایش فشار خون تجویز کند.
ـ اگر عفونت در شکم وجود داشته باشد، عمل جراحی برای تخلیه عفونت لازم می باشد.
ـ بنا به شدت و اثر عفونت خون، ممکن است دیالیز کلیه لازم باشد.
 پیشگیری از عفونت خون
ـ مهمترین راه پیشگیری، جلوگیری از بروز هر گونه عفونت در بدن می باشد. اگر هم عفونت رخ دهد، باید سریعا آن را درمان کرد تا وارد گردش خون نشود.
ـ با انجام برنامه های واکسیناسیون کودکان (سر موقع)، این عفونت کاهش می یابد.
ـ عفونت های مرتبط با بیمارستان که منجر به عفونت خون می گردند، با رعایت بهداشت و شستن دست ها کاهش می یابند.

عفونت هاي ادراري

بطور معمول 5- 10% بيماران بستري دچار عفونت بيمارستاني مي شوند. عفونت كسب شده بيمارستاني در امريكا سالانه بيش از 2 ميليون بيمار است و  سبب حدود 88000 مرگ را مي شود. عامل 45-40% عفونت بيمارستاني عفونت ادراري است حدود 80% بعلت سوند و حدود 20% بعلت دستكاري مجاري ادراري است.
حدود 20-15% بيماران آلودگي ميكروب را از داخل مجرا كسب مي كنند. عفونت در كيسه جمع آوري در 24-48 ساعت بعد تظاهر مي كند.
در مثانه 100 ميكروب در CC در 24-48 ساعت به 105 مي رسد. راه اصلي ورود ميكروب پري اورترال است (70-80% ) كه منشاء ميكروب پري آنال و …
عوارض عفونت ادراري
ـ باكتري اوري
ـ باكتريمي ( 3% باكتريواوري سبب باكتريمي مي شود)
ـ پيوري
ـ پيلونفريت
ـ سپسيس و نارسايي مولتي ارگان و مرگ
جلوگيري از عفونت مجاري ادراري
ـ فقط در صورت نياز سوند زده شود ( براي راحتي جهت مراقبت اين كار انجام نشود )
ـ روش  اسپتيك براي سوند زدن رعايت شود ( آموزش روش و يادآوري آموزش به فواصل توصيه مي گردد )
ـ در اولين فرصت سوند خارج شود
ـ دستكاري يا  بازكردن سيستم را به حداقل برسانيد
ـ اتصالات محكم بسته شود
ـ استفاده ازمواد ضد باكتري موضعي و ضد عفوني كيسه و استفاده از كاتتر حاوي بنرات نفره در پيشگيري مورد تائيد همگان قرار نگرفت.
ـ مصرف آنتي بيوتيك  به دليل ديگر در بيماران در 4 روز اول سوند گذاري  عفونت را كم، ولي افزايش ريسك ميكروب مقاوم و قارچ مي  شود.
ـ  كاتتر كاندومي براي مردان بدون انسداد مناسب است. البته اگر رعايت نشود ريسك عفونت برابر با كاتتر است.
ـ سوند گذاري متناوب براي جلوگيري از سوند گذاري طولاني و عفونت مفيد است و بخصوص در جوانان با ضايعه نخاعي توصيه مي شود. در ضمن سوند گذاري متناوب در مواردي كه امكان ايجاد تروما هست نبايد انجام شود.
ـ درمان UTI بيمارستاني بر اساس نوع ميكروب و كشت آنتي بيوگرام منطقي است.
معمول ترين پاتو‍‍ژن عبارتست از :
ـ ايشيريا كولي ، باسيل گرم منفي بيمارستاني ( كلبسيدا پسودومونا، پروتئوس ) و انتروكوك مي باشد. با توجه به اينكه استفاده يك قطعه از كاتتر براي كشت چون ميكروب هاي بيوفيلم و كروت را نشان ميدهند و ممكن است با كشت پاتو‍ژن واقعي متفاوت باشد. تكرار كشت ادرار جهت ارزيابي درمان توصيه مي شود.
ـ وجود كانديدا در ادرار كه در ديابت و بيماران با كاتتر، بيماران دريافت انتي بيوتيك ديده مي شود بيشتر مربوط به كولينيزاسيون قارچ است ولي امكان كانديمي در حدود 10% موارد بيماران نقص ايمني و تونرو پني و بيماران ICU گزارش شده است . در مورد درمان كانديدوري مورد بحث و اختلاف نظر است. بعضي شستشو مثانه با امفوتريسين B يا فلوكونازول خوراكي به مدت 3 تا 5 روز توصيه مي كنند.

پنوموني (  عفونت تنفسي )

پنوموني بيمارستاني دومين عفونت بيمارستاني شايع بعد از عفونت ادراري در ايالات متحده آمريكاست.86% اين پنوموني ها ناشي از ونتيلاتور مي باشند . خطر پنوموني در افرادي كه در بخش هاي ويژه متصل به ونتيلاتور و متعاقب آن اينتوبه مي باشند بسيار بالا ميرود.
 پنوموني ناشي از ونتيلاتور(VAP) مدت اقامت در ICU را افزايش مي دهد و هزينه هاي درماني را نيز بسيار بالا مي برد در نتيجه پيشگيري آن بيشتر اهميت پيدا مي كند . دو عامل مهم در ايجاد VAP نقش دارند كه عبارتند از تجمع باكتري هاي گرم منفي در راه هوايي فوقاني و آسپيراسيون اين باكتري ها و انتقال آن به قسمت هاي تحتاني راه هوايي.
 البته راه هاي ديگري نيز براي انتقال وجود دارد كه مورد اهميت است مثلا استفاده از ونتيلاتور مكانيكي كه لازمه آن هم به كار بردن لوله تراشه مي باشد كه خود لوله تراشه عامل انتقال ميكروارگانيسم ها به قسمت هاي پايين تر است
 طي تحقيقي كه Feldman وهمكاران پيرامون كلونيزاسيون باكتري ها روي لوله تراشه انجام دادند دريافتند كه طي 12 ساعت بعد از گذاشتن لوله تراشه كلوني ها تشكيل شده و تا 96 ساعت به حداكثر خود رسيدند. راه هاي ديگري نيز جهت انتقال عوامل بيماري زا قابل ذكر است كه رعايت هر كدام از آن ها نتيجه خوبي را جهت پيشگيري از VAP در بر دارد. مثلا ريختن نرمال سالين به داخل لوله تراشه هنگام ساكشن كردن٬ كه اين امر باعث انتقال باكتري ها به راه هاي هوايي تحتاني و افزايش خطر پنوموني مي گردد. مسير مقعدي- تنفسي يك روش ديگر انتقال است كه از طريق دست آلوده پرسنل صورت مي گيرد .
گذشته از اينها كمبود پرسنل كارشناس نيز اثر مستقيم روي افزايش ميزان پنوموني بيمارستاني دارد مراقبت هاي انجام شده براي بيماران در بخش ICU فقط بايد از طريق كارشناسان پرستاري صورت گيرد لذا مجريان بيمارستاني اين امر را مورد توجه قرار دهند كه نبايد از افراد كمكي و فرعي در امر مراقبت استفاده كنند.
 عوامل ديگر مرتبط با VAP شامل:
 پذيرش در – ICU استفاده از لوله هاي غذايي يا – NGT استفاده از آنتي بيوتيكهاي وسيع الطيف- اختلال راه هوايي- كما- هيپوتنشن اسيدوز- لكوپني و … مي باشد . در سال1997 مركز كنترل بيماري ها (CDC) براي كاهش VAP راه كار هاي ارائه كرده كه شامل موارد زير است.
كاهش آسپيراسيون:
1- ساكشن مرتب دهان براي جلوگيري از آسپيراسيون
2- تخليه دوره اي مايعات داخل لوله ونتيلاتور دور از بيمار
3- بالا بردن سر تخت به ميزان 45 درجه
4- پايش حجم باقيمانده معده براي جلوگيري از نفخ
 5- اجتناب از لوله گذاري مجدد تراشه تا حد امكان.( در صورت نياز استفاده از دارو هاي آرام بخش در بيماران آژيته اي كه ممكن است لوله تراشه خود را خارج كنند )
6-اطمينان از محل قرار گيري لوله تغذيه و بررسي تحرك روده
7- پروفيلاكسي از زخم استرسي دستگاه گوارش به وسيله دارو هاي غير قليايي كننده مثل سوكرالفيت ( زخم استرسي به عنوان يك معيار بالقوه ايجاد شونده در ICU مي باشد)
جلوگيري از كلونيزاسيون:
1- بهداشت مداوم دهان با شستشوي ضد عفوني كننده مثل كلر هگزيدين روزي 2 بار
2- شستشوي كامل دست ها به طور دقيق و مرتب بعد و قبل از انجام پروسيجر ها
3- استفاده از آنتي بيوتيك با توجه به جواب كشت .
4- اجتناب از لوله گذاري بيني-تراشه اي و بيني- معده اي به علت خطر سينوزيت
 5- به حداقل رساندن شستشو با نرمال سالين موقع ساكشن كردن.
6- تعويض دستكش و گان بعد از مراقبت از يك بيمار به بيمار ديگر
نتيجه:
 براي جلوگيري از VAP نبايد فقط روي يك ريسك فاكتور تمركز كرد بلكه بايد از يك پروتكل كلي تبعيت كرد و اين پروتكل و مراقبت هاي ويژه بايد در بين پرسنل آموزش داده و بعد ازآن تمرين و ارزيابي شوند. با رعايت اين اصول به طور چشمگيري از مورتاليتي و موربيديتي در ICU كاسته مي شودكه اينها بستگي به برنامه هاي آموزشي و سياست هاي مديران بيمارستاني دارد.
اتاق تمیز

مفاهیم اتاق های تمیز (Clean rooms)

مقدمه

اتاق تمیز مکانی است که مقدار بسیار کمی از آلودگی‌ها مانند گرد و خاک، ذرات معلق، «ذرات آئروسل» (Aerosol Particles) و بخارات شیمیایی در آن حضور دارد. طراحی و تست این اتاق‌های تمیز کاربرد بسیار زیادی در علم مکانیک و مباحث مرتبط با تهویه مطبوع دارد. طراحی این اتاق‌های تمیز و بررسی آن‌ها را می‌توان ابتدا به کمک محاسبات عددی در علم دینامیک سیالات محاسباتی انجام داد و در نهایت، بعد از نصب تجهیزات، آزمایش‌های تجربی مختلفی را برای اعتبار سنجی اتاق تمیز به کار گرفت. توجه کنید که این اعتبار سنجی با استفاده از استانداردهای گوناگونی صورت می‌گیرد که در این مطلب به بررسی آن‌ها نیز پرداخته شده است.

به صورت دقیق‌تر می‌توان بیان کرد که اتاق تمیز یک میزان کنترل شده از آلودگی را همراه خود دارد که این میزان و سطح آلودگی با استفاده از تعداد ذرات معلق در واحد متر مکعب یا فوت مکعب و بر اساس اندازه هرکدام از ذرات تعیین می‌شود. همانطور که اشاره شد بررسی دقیق تعداد مجاز ذرات با سایزهای مختلف در واحد متر مکعب (یا فوت مکعب)، با استفاده از استانداردهای مختلف در ادامه این مطلب مورد بررسی قرار می‌گیرد.

به عنوان یک نمونه از سطح بندی اتاق‌های تمیز، هوای موجود در یک شهر (شهر تمیز و بدون آلودگی) را در نظر بگیرید. حدود 35 میلیون ذره در هر متر مکعب این هوا موجود است که اندازه تقریبی هرکدام از این ذرات در حدود 0.5 میکرو متر و یا بزرگتر است و طبق استاندارد، این هوا در استاندارد ISO 9 قرار می‌گیرد که پایین‌ترین سطح استانداردهای اتاق تمیز است.

در این مطلب ابتدا مفهوم و تعریف اتاق تمیز به صورت دقیق مورد بررسی قرار می‌گیرد. در ادامه کاربردهای مختلف اتاق‌های تمیز و شیوه کنترل ذرات معلق در اتاق تمیز شرح داده می‌شود. سپس محدودیت‌های کارکنان و نکات ایمنی در اتاق تمیز مورد بررسی قرار می‌گیرد و در ادامه مطلب، اصول حاکم بر اتاق‌های تمیز شرح داده می‌شوند. همچنین در انتها نیز دسته‌بندی مختلف اتاق تمیز بر اساس استاندارد‌های گوناگون و با بیان جزئیات مورد بررسی قرار می‌گیرد.

 

اتاق تمیز چیست؟

اتاق تمیز به صورت عملی در صنایعی کاربرد دارد که حضور ذرات کوچک می‌تواند فرایند تولید را تحت تاثیر خود قرار دهد. این اتاق‌های تمیز اندازه‌های مختلفی دارند و طراحی برخی از آن‌ها بسیار پیچیده است. اتاق تمیز کاربرد زیادی در تولید نیمه‌هادی‌ها و قطعات الکترونیکی، تولید داروهای مختلف، صنعت بایو، ابزارهای مختلف پزشکی و اتاق‌های عمل دارد. توجه کنید که شیوه کنترل و طراحی اتاق‌های تمیز با توجه به کاربرد آن، متفاوت است. همچنین برای اعتبار سنجی اتاق‌های تمیز مورد استفاده در صنایع مختلف از استانداردهای مختلفی نیز استفاده می‌شود.

نکته مهمی که باید به آن اشاره کرد این است که اعتبار سنجی اتاق تمیز، شامل تمام فعالیت‌ها، آزمایش‌ها و اندازه‌گیری‌هایی است به وسیله آن می‌توان تایید کرد که اتاق تمیز قابلیت استفاده در صنعت مربوطه را دارد. در واقع با مقایسه اندازه‌گیری صورت گرفته در یک اتاق تمیز با استانداردهای مختلف، اعتبار سنجی اتاق‌های تمیز انجام می‌شود. شکل زیر نمونه‌ای اتاق تمیز و فیلتر مورد استفاده در آن را به تصویر کشیده است. این اتاق تمیز در اتاق عمل بیمارستان کاربرد دارد.

اتاق تمیز

شکل 1: کاربرد اتاق تمیز به عنوان اتاق عمل یک بیمارستان

در واقع کنترل حضور ذرات خارجی با اندازه‌های معلوم تاثیر بسیار زیادی در سلامت و کیفیت دارو و همچنین انجام صحیح و بهداشتی یک عمل جراحی در بیمارستان دارد که این موضوع وظیفه مهندسان مکانیک برای طراحی دقیق و تست اتاق‌های تمیز است. از جمله کاربردهای دیگری که اتاق‌های تمیز دارند می‌توان به تولید قطعات خاص و دقیق مورد استفاده در کاربردهای نظامی و علوم هوافضا و اپتیک اشاره کرد. علاوه بر موارد ذکر شده و همانطور که در ابتدای این مبحث اشاره شد، اتاق تمیز کاربرد زیادی در تولید نیمه‌هادی‌ها و قطعات الکترونیکی، تولید داروهای مختلف، صنعت بایو و ابزارهای مختلف پزشکی دارد.

همانطور که اشاره شد، کنترل آلودگی و ذرات معلق مستلزم رعایت قوانین و مقررات خاصی توسط اتاق‌های تمیز و طراحان آن‌ها است. بدین منظور استانداردهای مختلفی برای کاهش ذرات معلق و آلودگی‌ها در کنار سایر پارامترها مانند دما، رطوبت و فشار به وجود آمده است. در واقع همانطور که می‌دانید هدف اصلی در طراحی‌های رایج تهویه مطبوع ساختمان‌ها، کنترل دما و رطوبت است و در اتاق‌های تمیز، بحث ذرات و کنترل اندازه و تعداد این ذرات نیز به طراحی سیستم تهویه مطبوع اضافه می‌شود و یکی از راه‌ها برای کنترل این ذرات استفاده از فیلتر‌های مختلف است. شکل زیر نمونه‌ای از این فیلترها را به تصویر کشیده است.

فیلتر هپا

شکل 2: فیلتر معروف هپا که به منظور تصفیه هوا و کنترل ذرات در اتاق تمیز استفاده می‌شود

بنابراین همانطور که اشاره شد راه حل رایج برای کنترل پارامترهای مختلف در اتاق تمیز استفاده از فیلتر است. شکل بالا فیلتر رایج «هپا» (HEPA) را نشان می‌دهد که این فیلتر یکی از پرطرفدارترین و موثرترین روش‌های تصفیه هوا است. در واقع عبارت هپا فرم خلاصه شده عبارت «حذف ذرات معلق هوا با کارایی بالا» (High Efficiency Particulate Air) شناخته می‌شود.

از فیلتر هپا برای به دام انداختن ذرات با اندازه 0.3 میکرو متر و بزرگتر، استفاده می‌شود. در واقع در این روش، تمام هوایی که قرار است به داخل اتاق تمیز وارد شود باید از فیلتر هپا عبور کند. در برخی از موارد نیز نیاز به رعایت استاندارد بالا برای اتاق‌های تمیز است و کیفیت هوا و کارایی بالا برای تولید محصولات مختلف امری ضروری است. در این موارد از فیلتر «اولپا» (ULPA) استفاده می شود که این فیلتر نفوذ پذیری بسیار پایین و دقت بسیار بالایی دارد. اوپلا مخفف عبارت «حذف ذرات معلق بسیار ریز» (Ultra Low Particulate Air) است.

علاوه بر موارد ذکر شده که به کنترل آلودگی‌ها توسط فیلتر کردن مربوط بود، کنترل ورود و پخش آلودگی توسط انسان نیز اهیت بسیار زیادی در اتاق‌های تمیز دارد. بنابراین باید توجه کرد که کار کردن در اتاق تمیز مستلزم رعایت شرایط خاصی است و باید بارها تمرین‌های مختلفی انجام شود تا آمادگی لازم برای انجام فعالیت در این شرایط ایجاد شود و کارکنان بتوانند به خوبی نکات ضروری را رعایت کنند. هنگام ورود به اتاق تمیز باید لباس‌های خاصی پوشیده شود که بتواند از انتشار آلودگی و ذرات مختلف از سطح بدن جلوگیری کند. همچنین ورود به اتاق تمیز از اتاق‌های کوچکی به نام هوابند یا «قفل هوا» (Airlock) صورت می‌گیرد.

هوابند یک دستگاه تنظیم فشار است و زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که یک شخص یا هر وسیله دیگری از یک مکان به مکان دیگر که از لحاظ فشار هوا متفاوت هستند، عبور کند. شکل زیر نمونه‌ای از هوابندهای مورد استفاده در اتاق‌های تمیز و پوشش خاص کارکنان هنگام ورود به یک اتاق تمیز را به تصویر کشیده است.

هوابند یا قفل هوا

شکل 3: هوابند یا قفل هوا در ورودی اتاق تمیز

علاوه بر موارد ذکر شده، قبل از ورود به اتاق تمیز معمولا «دوش هوا» (Air Shower) گرفته می‌شود. مراحل این کار در شکل زیر به خوبی به تصویر کشیده شده است. همچنین نمونه‌ای از دوش هوا واقعی موجود در اتاق‌های تمیز نشان داده شده است. طراحی این دوش‌های هوا نیز امری بسیار مهم و حیاتی در طراحی اتاق‌های تمیز و علم تهویه مطبوع است که برای طراحی آن استفاده بسیار زیادی از روابط حاکم در علم دینامیک سیالات محاسباتی می‌شود.

دوش هوا اتاق تمیز

شکل 4: نمودار جریان هوای یک دوش هوا مورد استفاده در اتاق تمیز

دوش هوا اتاق تمیز

شکل ۵: دوش هوا مورد استفاده در ورودی اتاق تمیز

پوشش خاص ورود به اتاق تمیز به نسبت کاربردی که اتاق تمیز دارد و اندازه و تعداد ذرات مجاز موجود در آن، متغیر است. برای مثال در برخی کاربردها از دستگاه مخصوص تنفس، لباس‌هایی با دو لایه و همچنین پوشش خاص برای مو استفاده می‌شود.

در واقع همانطور که اشاره شد، پوشش مخصوص اتاق تمیز برای جلوگیری از انتشار ذرات از سطح بدن طراحی شده‌اند. زیرا ورود افراد می‌تواند عامل تولید و انتقال آلودگی و ذرات معلق به اتاق تمیز باشد. نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد این است که لباس مخصوص اتاق تمیز باید طوری طراحی شده باشد که خودش ذرات معلق و آلودگی را به محیط اطراف منتشر نکند.

ذکر این نکته حائز اهمیت است که آلودگی‌هایی که از لباس و بدن افراد به اتاق تمیز منتقل می‌شوند، می‌توانند تجهیزات نیمه‌هادی و یا داروی تولید شده را نابود کند و در نتیجه خسارت جبران ناپذیری به سرمایه شرکت بزند. همچنین این آلودگی‌ها می‌توانند باعث ایجاد عفونت در بیمار و عدم درمان صحیح او در اتاق عمل شود.

 

اصول حاکم بر جریان هوا در اتاق تمیز

همانطور که در قسمت‌های قبل به صورت دقیق بیان شد، ذرات معلق و آلودگی‌های موجود در اتاق‌های تمیز با استفاده از فیلترهای HEPA و ULPA تا حدود بسیار زیادی از بین می‌روند. همچنین خواص جریان هوا موجود در این فیلترها اهمیت بسیار زیادی در طراحی سیستم تهویه مطبوع دارد. فیلترهای معرفی شده شامل هر دو جریان آرام یا «لایه‌ای» (Laminar) و «آشفته» (Turbulent) می‌شوند.

جریان هوای لایه‌ای یا آرام، به جریانی گفته می‌شود که به صورت مستقیم در حال حرکت است و اغتشاشاتی در آن دیده نمی‌شود. زمانی که در یک اتاق تمیز از هودهای جریان آرام استفاده می‌شود، جریان «یک طرفه» (Unidirectional) و آرام حضور دارد.

معمولا جریان هوای آرام از فیلترهای هپا برای فیلتر و تمیز کردن تمام هوای ورودی به اتاق تمیز استفاده می‌کنند. فیلترهای جریان آرام معمولا از فولاد ضد زنگ استفاده می‌کنند. جنس این فیلترها باید به گونه‌ای باشد که تصفیه هوای ورودی و کم بودن تعداد ذرات ورودی به اتاق را تضمین کنند. نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد این است که این فیلترها برای تولید جریان آرام عموما، فضایی را در حدود 80 درصد و یا حتی 100 درصد سقف اتاق تمیز را می‌پوشاند.

توجه کنید که اتاق تمیز با جریان آرام را «اتاق تمیز با جریان یک طرفه» (Unidirectional Airflow Cleanrooms) نیز می‌نامند. شکل زیر نمونه‌ای از این اتاق‌های تمیز و فیلتر مورد استفاده در آن‌ها را به تصویر کشیده است.

اتاق تمیز با جریان یک طرفه یا آرام

شکل ۶: اتاق تمیز با جریان یک طرفه یا آرام

اتاق‌های تمیز با جریان یک طرفه و آرام از حجم هوای بیشتری نسبت به اتاق تمیز با جریان غیر یک طرفه استفاده می‌کند. فیلتر با بازده بالا مطابق شکل در طول سقف نسب شده و هوا را با جریان یک طرفه و سرعتی در حدود 0.3 تا 0.5 متر بر ثانیه به داخل اتاق وارد می‌کند و در نهایت این هوا از کف اتاق خارج می‌شود و ذرات خارجی و آلودگی را از اتاق خارج می‌کند.

در واقع همانطور که در مطلب پایستگی و بقای جرم در سیالات نشان داده شد، با افزایش مساحت سطح، سرعت جریان سیال نیز کاهش می‌یابد. این موضوع با استفاده از رابطه زیر به خوبی نشان داده شده است.

توجه شود که برای اتاق‌های تمیز با جریان یک طرفه که عرضی در حدود 4 تا ۶ متر دارند، طراحی اتاق تمیز ممکن است اندکی متفاوت باشد و خروجی هوا می‌تواند در طرفین دیوار نیز نصب شود. اتاق‌ تمیز با جریان یک طرفه و آرام یا لایه‌ای نسبت به اتاق تمیز با جریان غیر یک طرفه، گران‌تر است ولی این اتاق‌ها (اتاق تمیز با جریان یک طرفه) می‌توانند در دسته‌بندی‌های خیلی عالی مانند ISO 5 یا پایین‌تر قرار بگیرند و استاندارد را به شیوه عالی ارضا می‌کنند. دسته بندی اتاق‌های تمیز در بخش بعدی به صورت مفصل مورد مطالعه قرار می‌گیرد.

نوع دیگری از اتاق‌های تمیز نیز موجود هستند که جریان در آن‌ها به صورت غیر یکطرفه است. این اتاق‌های تمیز، از سیستم‌ جریان هوای آشفته یا توربولانس، برای تمیز کردن آلودگی و هوای یک اتاق تمیز استفاده می‌کنند. توجه کنید که در برخی از حالات، فیلترهای جریان آرام بخشی از یک سیستم جریان هوای آشفته هستند ولی این فیلترها تنها عضو سیستم نیستند. شکل زیر نمونه‌ای از اتاق تمیز با سیستم جریان هوای یک طرفه را به تصویر کشیده است.

شکل 7: اتاق تمیز با جریان غیر یک طرفه یا آشفته

یک سیستم جریان آشفته می‌تواند باعث حرکت ذرات موجود در اتاق تمیز شود و این موضوع باعث می‌شود که جدا کردن این ذرات از هوا کار سختی شود. توجه کنید که این سیستم جریان غیر یک طرفه از همین جریان آشفته و حرکت نامنظم ذرات برای جدا کردن ذرات موجود در فیلتر استفاده می‌کند.

بنابراین به صورت کلی می‌توان بیان کرد که مطابق شکل، هوای تازه از فیلتر به اتاق وارد و این هوا با هوای اتاق ترکیب می‌شود و در نهایت این سیستم آلودگی‌های تولید شده توسط ماشین آلات و افراد را از طریق خروجی هوا که در اطراف دیوار قرار داده شده، خارج می‌کند. توجه کنید که با توجه به کاربردی که اتاق تمیز دارد و سایز آن، سیستم اتاق تمیز جریان غیر یکطرفه یا آشفته، قابلیت دسترسی به دسته‌بندی‌هایی در حدود ISO 6 را دارد.

نکته مهم دیگری که در مورد سیستم اتاق تمیز جریان غیر یکطرفه یا آشفته می‌توان بیان کرد این است که اگر دسته‌بندی مطلوبی بالاتر از ISO 6 مد نظر ما باشد (مثلا دسته‌بندی ISO 8)، خروجی هوا می‌تواند در سقف قرار بگیرد.

بنابراین همانطور که بیان شد، طراحی مناسب یک اتاق تمیز باید به گونه‌ای باشد که تمام سیستم توزیع هوا را در بر بگیرد. این سیستم‌ها شامل قوانین و مقررات برای حضور میزان کافی جریان بازگشتی در جریان هوا نیز می‌شود و اجرای این قانون برای حضور جریان بازگشتی در اتاق‌های تمیز عمودی و افقی با یکدیگر متفاوت است.

 

دسته‌بندی اتاق‌های تمیز

اتاق‌های تمیز را می‌توان با توجه به میزان تمیز بودن اتاق دسته بندی کرد. بر اساس قراردادی که «موسسه استاندارد 209 آمریکا» (Federal Standard 209 (A to D) of the USA) تصویب کرده است، تعداد ذراتی که سایز آن‌ها برابر با 0.5 میکرومتر و یا بزرگتر از آن است در واحد فوت مکعب هوا، اندازه‌گیری می‌شود و مقدار عدد محاسبه شده برای دسته‌بندی اتاق تمیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

معیار و قرارداد معرفی شده در بالا، در استاندارد جدید 209E نیز پذیرفته شده و کاربرد دارد. توجه شود که استاندارد 209E، معمولا در داخل کشور آمریکا مورد استفاده قرار می‌گیرد.

یکی دیگر از انواع استانداردها، تحت عنوان استاندارد TC 209 نام گذاری شده است. این استاندارد توسط «سازمان جهانی استاندارد» (International Standards Organization) به وجود آمده است. تمام این استاندارهای معرفی شده، اتاق تمیز را بر اساس تعداد ذرات موجود در اتاق، دسته‌بندی می‌کنند. بنابراین استاندارهای FS 209E و ISO 14644-1 برای محاسبه تعداد و چگالی ذرات، نیاز به شیوه خاص اندازه‌گیری و شمارش ذرات دارند و با استفاده از این اعداد به دست آمده، اتاق تمیز و آزمایشگاه را در دسته‌بندی‌های مختلف قرار می‌دهند.

در انگلستان از استاندارد انگلیسی 2595 برای دسته‌بندی اتاق‌های تمیز بهره گرفته می‌شود. این استاندارد در نهایت با استاندارد BS EN ISO 14644-1 جایگزین شده است.

بنابراین همانطور که به صورت دقیق اشاره شد، اتاق‌های تمیز با توجه به تعداد و اندازه ذرات موجود در حجم مشخصی از هوا دسته‌بندی می‌شوند. در صورتی که اعداد بزرگی مانند Class 100 یا Class 1000 در استاندارد مشاهده شود، مرجع آن استاندارد FED_STD_209E است که این اعداد (در اینجا عدد 100 یا 1000) تعداد ذرات با اندازه 0.5 میکرومتر یا بزرگتر را در فوت مکعب هوا نشان می‌دهد. بنابراین با استفاده از توضیحات بالا می‌توان به راحتی دسته‌بندی class 2000 را توصیف کرد.

مشابه روند بالا می‌توان سایر استانداردها را مورد بررسی قرار داد. بنابراین در صورتی که در استاندارد اعداد کوچک مشاهده شود، دسته‌بندی مربوط به استاندارد ISO 14644-1 است. این استاندارد لگاریتم (لگاریتم پایه 10) تعداد ذرات با اندازه 0.1 میکرومتر یا بزرگتر در واحد متر مکعب را نمایش می‌دهد. بنابراین در صورتی که هنگام اعتبار سنجی اتاق تمیز در استاندارد ISO، حد نصاب class 5 کسب شود، این اتاق تمیز تعداد 105 یا 100000 ذره با ابعاد 0.1 میکرومتر در هر متر مکعب هوای خود دارد.

هر دو استاندارد معرفی شده یعنی استاندارد FS 209E و استاندارد ISO 14644-1 از رابطه لگاریتمی-لگاریتمی بین اندازه ذرات و تمرکز ذرات استفاده می‌کنند. بنابراین با توجه به رابطه لگاریتمی ذکر شده، معیاری با حضور صفر ذره در حجم مشخص موجود نیست. نکته جالب دیگر این است که هوای عادی اتاق، معیار ISO 9 یا Class 1000000 را در دسته‌بندی اتاق‌های تمیز ارضا می‌کند.

در ادامه انواع مختلف استاندارد‌های اتاق تمیز در قالب جدول‌هایی آورده شده است. اولین استاندارد استاندارد FS 209E است که در قسمت قبل نیز شیوه استفاده از این استاندارد به صورت دقیق مورد ارزیابی قرار گرفت.

استاندارد FS 209E

این استاندارد (استاندارد FS 209E) همچنان به صورت رایج در صنایع مختلف و کاربردهای گوناگون مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ادامه استاندارد انگلیسی BS 5295 مورد بررسی قرار گرفته است. توجه کنید که دسته‌بندی Class 1 این نوع از استاندارد بیان می‌کند که بزرگترین ذرات در محیط نباید اندازه‌ای بزرگتر از 5 میکرو متر داشته باشند. سایر معیارهای این استاندارد در جدول زیر بیان شده است.

استاندارد انگلیسی BS 5295

در ادامه استاندارد پرکاربرد GMP EU مورد مطالعه قرار می‌گیرد. این استاندارد کاربرد بسیار زیادی در تولید و اعتبار سنجی اتاق‌های تمیزی دارد که در صنایع مختلف مانند تولید دارو استفاده می‌شوند. این استاندارد اندازه‌گیری و اعتبار سنجی اتاق تمیز را در دو حالت مختلف مورد ارزیابی قرار می‌دهد. حالت اول زمانی است که اتاق تمیز در حالت استراحت یا آمده به کار قرار دارد و حالت دوم در جدول زیر زمانی است که اتاق تمیز در حال کار قرار دارد. در ادامه، این استاندارد و غلظت ذرات مجاز در آن به صورت دقیق مورد بررسی قرار گرفته است.

استاندارد GMP EU

در انتها نیز استاندارد پرکاربرد ISO 14644-1 به صورت دقیق و با جزئیات مورد مطالعه قرار می‌گیرد.

استاندارد ISO 14644-1

بنابراین همانطور که بیان شد، اتاق تمیز مکانی است که مقدار بسیار کمی از آلودگی‌ها مانند گرد و خاک، ذرات معلق، ذرات آئروسل و بخارات شیمیایی در آن حضور دارند و این اتاق‌های تمیز کاربرد زیادی در تولید نیمه‌هادی‌ها و قطعات الکترونیکی، تولید داروهای مختلف، صنعت بایو، ابزارهای مختلف پزشکی و اتاق‌های عمل دارد.

آلودگی میکروبی

آلودگی به معنای واقعی چیست؟

محتوی ویدیو

این فیلم آموزشی تعریف کلی از آلودگی های محیطی بخصوص آلودگی میکروبی بر روی سطوح و ابزارهای کاری نماش داده و به نیاز به گندزدایی و ضدعفونی سطوح تاکید می شود
ضدعفونی سطوح بیمارستانی

نحوه ضدعفونی و گندزدایی کف، دیوار و سقف

مراحل ضدعفونی کف

ابتدا بایستی از پاک بودن سطح از آلودگی‌هایی که مانع نفوذ محلول ضدعفونی‌کننده می‌شوند اطمینان حاصل کرد.
پس از تهیه رقت مورد نظر، با استفاده از یک تی و بصورت مارپیچ یا S شکل کف زمین را با محلول آغشته می‌کنیم.
از تکنیک سطل آب تمیز و کثیف استفاده کنید.
تکنیک سطل تمیز و کثیف در ضدعفونی کف بیمارستان
تکنیک سطل تمیز و کثیف در ضدعفونی کف بیمارستان
متناسب با رقت مورداستفاده و هدف ضدعفونی بایستی زمان ماند رعایت گردد.
برای استفاده متداول از محصول ترالین پروتکت می‌توان رقت 2 درصد از آن را در مدت زمان 15 دقیقه استفاده کرد.
توجه شود که در طول مدت ضدعفونی سطح بایستی از رفت‌ وآمد و آلودگی سطح جلوگیری کرد.
نکته:معمولا برای ضدعفونی لکه های خونی از غلظت و زمان ماند بیشتری استفاده می شود.
کنترل عفونت در مطب دندانپزشکی

ملاحظات خاص در کنترل عفونت در دندانپزشکی

ملاحظات خاص در کنترل عفونت در دندانپزشکی

طبق تعاریف بین المللی وسایل نیمه بحرانی در دندانپزشکی وسایلی هستند که با مخاط دهان بیمار در تماس قرار می گیرند.

طبق تعاریف بین المللی وسایل نیمه بحرانی در دندانپزشکی وسایلی هستند که با مخاط دهان بیمار در تماس قرار می گیرند. از این وسایل می توان به هندپیس های پرسرعت و کم سرعت (توربین ها و آنگل ها)، اسکیلرها و نوک پوار آب و هوا اشاره کرد. رعایت موارد احتیاط در مورد این وسایل ضروری می نماید.
وسایل از نظر اتصالشان به شلنگ های آب و هوای یونیت به 2 گروه تقسیم می شوند:
1) وسایلی که قابلیت جداسازی از شلنگ را دارند
2) وسایلی که قابلیت جداسازی از شلنگ را ندارند
وسایل گروه اول علاوه بر ضدعفونی و پاکسازی، نیاز به استریل کردن توسط اتوکلاو دارند. در ارزیابی کلینیکی توربین ها نشان داده شده است که شستن و روغن کاری، حیاتی ترین عوامل در حفظ عملکرد و دوام آن هاست.
وسایل گروه دوم گرچه مستقیماً وارد حفره دهان بیمار نمی شوند، ولی می توانند ضمن درمان های دندانپزشکی در معرض آلودگی بالقوه قرار گیرند. این وسایل باید با روکش های یکبار مصرف پوشانده شوند؛ پس از هر بیمار روکش های قبلی دور انداخته و از روکش های جدید استفاده شود.
هندپیس ها در دندانپزشکی از اهمیت خاصی برخوردارند و مراحل تمیز کردن، ضدعفونی و استریلیزاسیون خاص خود را دارند. برای تمیز و ضدعفونی کردن دو مرحله اساسی وجود دارد:
  • تمیز و ضدعفونی کردن سطح خارجی هندپیس ها
  • تمیز و ضدعفونی کردن سطح داخلی هندپیس ها
تمیز کردن و ضدعفونی سطح بیرونی هندپیس ها میتواند هم به صورت دستی و هم با دستگاه های اتوماتیک انجام شود. برای این کار می توان از محلول های آماده به مصرف الکلی (میکروزید آ اف، رپید آ اف) و یا کنسانتره های با پایه آمونیوم چهارظرفیتی (گیگاسپت، پرفکتان اندو)استفاده کرد.
برای ضدعفونی و استریل سطوح داخلی هندپیس ها، با توجه به اصطکاک بین این سطوح و خطر خوردگی و از بین رفتن آنها، ضروری است که قبل از قرار دادن آنها در اتوکلاو یک مرحله روغن کاری صورت گیرد.
اکثر هندپیس ها باید قبل از عمل استریلیزاسیون روغن کاری شوند. روغن مورد استفاده باید شرایط خاص در زمان استریلیزاسیون را داشته باشد. روغن های فارماکوپه حائز این شرایط هستند. کپسول اسپری روغن را به خوبی تکان دهید تا روغن، حلال و ماده پیشران با هم مخلوط شوند. روغن را یکبار اسپری نمایید. پس از اسپری کردن، هندپیس را به صورت وارونه در ظرفی قرار دهید و اجازه دهید تا روغن اضافی از سر آن خارج شود و روغن های اضافی را با دستمال تمیز کنید. توجه داشته باشید که این مرحله بسیار مهم است چرا که اگر روغن باقیمانده اضافه در معرض حرارت های بالا (هنگام استریلیزاسیون) قرار بگیرد، باعث چسبندگی قسمت های متحرک داخلی هندپیس شده و آن را خراب می کند. علاوه بر هندپیس ها موارد مهم دیگری در دندانپزشکی وجود دارد که در ادامه مورد بحث قرار خواهد گرفت.
سر ساکشن ها یکبار مصرف هستند و باید پس از هر بیمار دور انداخته شوند، اما سطح داخلی لوله ساکشن توسط دبری و میکروارگانیسم ها، آلوده باقی می ماند. حالا اگر فشار درون حفره دهان بیمار از فشار موجود در ساکشن یونیت کمتر شود، مایعات از درون ساکشن به بیرون (یعنی محیط دهان) برمی گردند. یکی از دلایل این کاهش فشار بستن لب های بیمار در اطراف لوله ساکشن است. این کار اقدامی کاملاً غلط است و این خلأ نسبی را ایجاد کرده و باعث برگشت مواد داخل ساکشن به دهان می گردد. از آنجایی که بسته شدن لب های بیمار ناخودآگاه صورت می گیرد و عملاً کنترلی روی آن نمی توان داشت، الزامی است که سطوح داخلی لوله ساکشن ضدعفونی و استریل گردد.
مورد دیگر نمونه های بیوپسی هستند که از بافت های نرم و یا سخت دهان گرفته می شود. شخص نمونه گیر، باید از ابزار محافظت شخصی استفاده کند. نمونه برداشته شده در فرمالین 10% یا محلول های مشابه دیگر قرار گرفته و به لابراتوار ارسال می شود. روی ظرف حمل آن نیز باید عبارت خطر زیستی نصب شده باشد.
در مورد دندان های کشیده شده نیز دو حالت وجود دارد؛ دندان های دور انداختنی و دندان های مورد استفاده در مراکز آموزشی.
دندان های کشیده شده دور انداختنی جزو زباله های عفونی محسوب می شود و باید طبق دستورات مرتبط با استانداردهای بین المللی و ملی امحا شوند. در مورد دندان های کشیده شده که قبلاً با آمالگام پر شده اند، باید توجه داشت که نباید با سایر زباله های عفونی دفع شوند؛ چرا که زباله های پزشکی معمولاً سوزانده می شوند.
گاهی از دندان های کشیده شده برای امور آموزشی پری کلینیکی استفاده می شود. در این حالت باید دندان کاملاً تمیز شده و خون و دبری و هرگونه آلودگی حذف گردد و سپس آن را اتوکلاو کرد.

بررسی یکپارچگی دستکش جراحی و عوامل مرتبط با نقص عملکرد آن

بررسی یکپارچگی دستکش جراحی

اتاق های عمل بحرانی ترین قسمت در بیمارستان هستند و کارکنان آن مستقیما در معرض خون، مایعات بدن و ترشحات بیمار قرار دارند. دستکش به عنوان یک مانع جهت جلوگیری از انتقال میکروارگانیسم ها از پرسنل به بیماران و از بیماران به اعضای تیم جراحی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و به اندازه­ ی اسکراب دست جراحی اهمیت دارد

بررسی یکپارچگی دستکش جراحی و عوامل مرتبط با نقص عملکرد آن

اتاق های عمل بحرانی ترین قسمت در بیمارستان هستند و کارکنان آن مستقیما در معرض خون، مایعات بدن و ترشحات بیمار قرار دارند. دستکش به عنوان یک مانع جهت جلوگیری از انتقال میکروارگانیسم ها از پرسنل به بیماران و از بیماران به اعضای تیم جراحی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و به اندازه­ ی اسکراب دست جراحی اهمیت دارد. مطالعات نشان داده اند بسته به نوع عمل جراحی میزان پرفوراسیون(پارگی) دستکش تا 50% می تواند رخ دهد. این اتفاق تیم جراحی را در معرض بیماری های مختلفی از قبیل HIV،  هپاتیت C و هپاتیتB قرار می دهد. همچنین پرفوراسیون دستکش احتمال ایجاد عفونت زخم جراحی را افزایش می دهد. در مطالعه ای که در سال 2017 در بین ماه های ژانویه الی مارس انجام شد و نتیجه آن در سال 2018منتشر گردید، دستکش های 3 بخش جراحی مختلف جمع آوری و با استفاده از آزمایش نشت آب(waterleak) از نظر وجود پرفوراسیون مورد بررسی قرار گرفت.

در این مطالعه در مجموع 284 دستکش جمع آوری شد. در بین آن­ها 47 مورد (16.5%) دچار پرفوراسیون شده بودند که تمامی آن­ها از چشم اعضای تیم جراحی دور مانده بود. بیشترین نرخ پرفوراسیون دستکش ها (61.7%) پس از جراحی های اورولوژی رخ داده بود. 77% دستکش های پرفوره شده از جراحی هایی که بیش از 90 دقیقه طول کشیدند، جمع آوری شده بود.

این مطالعه به بررسی مسئله مهمی را که معمولا توسط تیم جراحی نادیده گرفته می شود، می پردازد و همچنین بر پوشیدن دو دستکش(double-gloving) و تعویض دستکش در جراحی هایی که بیش از  90 دقیقه طول میکشد، تاکید می کند.